Τι με οδηγεί στην αυτογνωσία;

της Δήμητρας Καραμανώλη

°Είναι οι εμπειρίες μου;

°Η εικόνα των σημαντικών άλλων για εμένα;

°Τα επιτεύγματα και οι ήττες μου;

Ίσως λίγο απ’ όλα. Τι σημαίνει όμως αυτογνωσία; 

Αυτογνωσία είναι να γνωρίζω τι με κινεί, ποιες είναι αξίες μου, ποια τα προσωπικά μου εμπόδια και με ποιον τρόπο τα διαχειρίζομαι καλύτερα, ποιες οι κλίσεις μου και γενικότερα ποιες πεποιθήσεις και αρχές με συνθέτουν και γιατί. Η αυτογνωσία είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη διαδικασία, καθώς πάντα υπάρχει κάτι νέο να ανακαλύψουμε για τον εαυτό μας, να αποδεχτούμε ή να αμφισβητήσουμε. 

Από πού ξεκινάει όμως αυτή η διαδικασία; 

Η διαδικασία της αυτό-ανακάλυψης ξεκινάει από εμένα, από την παρατήρηση του εαυτού, των σκέψεων και των ενεργειών μου. 

Φανταστείτε έναν επιστήμονα που μελετάει με προσοχή το αντικείμενο της έρευνάς του. Διαμορφώνει διαφορετικές συνθήκες κάθε φορά και καταγράφει τα συμπεράσματα του. Ο επιστήμονας οφείλει να είναι αντικειμενικός, δεκτικός, να μην έχει προσδοκίες και να μην ασκεί κριτική σε αυτό που ανακαλύπτει μέχρι να έχει πληρέστερη εικόνα του αντικειμένου μελέτης. 

Εμείς είμαστε ο επιστήμονας και το αντικείμενο μελέτης είμαστε πάλι εμεις. Όσο περισσότερο εκθέτουμε τον εαυτό μας σε νέες και διαφορετικές εμπειρίες, τόσο πιο αντικειμενικά θα μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε τις διάφορες αποχρώσεις μας, τις αξίες και πεποιθήσεις μας. Οι εμπειρίες μας προκειμένου να έχουν ουσία χρειάζεται να γίνονται με επίγνωση, συνείδηση και έλλειψη κριτικής.

 Πολλές φορές κάνουμε πράγματα αυτόματα, χωρίς να παρατηρούμε την εκάστοτε ενέργεια°  τρώμε μηχανικά, περπατάμε στον δρόμο μηχανικά, πολλές φορές συζητάμε μηχανικά. Οφείλουμε στον εαυτό μας αυτού του είδους την προσοχή που θα δίναμε σε μια ύπαρξη που θέλουμε να εξερευνήσουμε.

 Προσοχή ⚠ όμως! Η διαδικασία της αυτοπαρατήρησης κρύβει παγίδες° τις παγίδες της αυτοκριτικής, του φόβου της αποτυχίας και της απόρριψης καθώς και του φόβου «ποιος πραγματικά είμαι». Γι’ αυτό οφείλουμε να προσεγγίσουμε με ευαισθησία, αγάπη και κατανόηση τον εαυτό μας και να έχουμε δίπλα μας υποστηρικτικούς ανθρώπους που θα προσφέρουν εποικοδομητική  ανατροφοδότηση. 

Ένας πιστοποιημένος Life Coach θέτει τις σωστές ερωτήσεις και διαμορφώνει ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον για τον πελάτη του, προκειμένου ο τελευταίος να παρατηρήσει τις ενέργειες, τις σκέψεις 💭 και τις αξίες του, να ξεπεράσει την παρόρμησή του για άσκηση κριτικής και να προσεγγίσει τον εαυτό του με αγάπη και κατανόηση. 

Παιχνίδι-Αφετηρία 

5-10 λεπτά κάθε πρωί, μόλις ξυπνήσετε και φρεσκαριστείτε, καθίστε σε ένα αναπαυτικό μέρος, Κλείστε τα μάτια και παρατηρήστε ό, τι σκέψη 💭 περνάει από το μυαλό σας. Μην ασκήσετε κριτική, οποία και να είναι αυτή η σκέψη. Θα δείτε ότι είναι πολλές… απλά παρακολουθήστε τις να έρχονται και να φεύγουν σαν να ήταν ήχοι. 

🎯Στόχος είναι  να συνηθίσουμε να δίνουμε προσοχή στις σκέψεις μας κάθε δεδομένη στιγμή, να μάθουμε να τις αφουγκραζόμαστε χωρίς κριτική και να μην τις αποφεύγουμε σαν κάτι κακό, γιατί οι σκέψεις μας είμαστε εμείς

Ο Αθέατος Εσωτερικός μας Κόσμος.

της Δήμητρας Καραμανώλη

• Τι είναι η Aυτο-παρατήρηση;
• Ζούμε όντως σε 2 κόσμους;
• Αρκούν 10 λεπτά τη μέρα για να αποκτήσουμε επιγνώσεις!

Φανταστείτε ότι βρίσκεστε με έναν φίλο σας σε μια καφετέρια. Στα διπλανά τραπέζια κάθονται και άλλοι άνθρωποι και επικρατεί μια ευχάριστη για εσάς ατμόσφαιρα, πλούσια σε ήχους και εικόνες. Αποφασίζετε να απομακρυνθείτε για λίγο νοητά από αυτόν τον κόσμο των εντυπώσεων και να μεταβείτε σε έναν άλλο κόσμο. Καθώς κάθεστε λοιπόν, προσπαθείτε να παρακολουθήσετε την αναπνοή σας. Αυτή είναι μια διαδικασία που τελείται ανεξάρτητα από τη συνειδητότητά μας, ωστόσο μπορεί να παρατηρηθεί και να ελεγχθεί σε έναν βαθμό. Παρατηρείτε λοιπόν τον αέρα καθώς εισέρχεται στο σώμα σας μέσω της μύτης, δροσίζει τον λαιμό, μπαίνει στους πνεύμονες και σιγά σιγά, πιο ζεστός πια, δραπετεύει από το στόμα. Είναι μια απολαυστική διαδικασία και οι πρώτες απόπειρες ήταν επιτυχείς! Καταφέρατε να επικεντρωθείτε πλήρως στη διαδικασία της αναπνοής! Σε ανύποπτο χρόνο όμως το μυαλό σας αρχίζει να απορροφάται από τους ήχους και τα ερεθίσματα του εξωτερικού κόσμου: τη φωνή του φίλου σας, εικόνες από τους ανθρώπους γύρω σας, σκέψεις για το μέλλον και το παρελθόν, μπορείτε να συμπληρώσετε εσείς τη λίστα😊 με τα αμέτρητα ερεθίσματα που ενεργοποιούν τη σκέψη και κατ’ επέκταση τον συναισθηματικό μας κόσμο καθημερινά.

Το εξωτερικό μας περιβάλλον καθώς και οι σκέψεις μας είναι ισχυρές δυνάμεις και ερεθίσματα. Έχουμε αναπτύξει συχνά αυτόματες αντιδράσεις σ’ αυτά και πολλές φορές απορροφούν τη σκέψη και την ενέργειά μας.

Αυτοπαρατήρηση είναι η απαιτητική τέχνη της προσοχής προς τα μέσα. Είναι μια τέχνη που όταν την ασκήσει κανείς στο επίπεδο της συνήθειας, γίνεται τρόπος ζωής. Το να προσέχει και να παρατηρεί κανείς τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τη σωματικοποίηση των συναισθημάτων του, σαν να στρέφει τον φακό πάνω σε αυτά, χωρίς άσκηση κριτικής και με κατανόηση και δεκτικότητα, αποτελεί μια μεγάλη εξερεύνηση, ένα ταξίδι προς τα μέσα που θα φωτίσει αθέατες πτυχές του χαρακτήρα μας και τυφλά σημεία στα συναισθήματά μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι ανταποκρινόμαστε κυρίως σ’ αυτά που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε από τον εξωτερικό κόσμο. Ανησυχίες και εικόνες για το μέλλον και το παρελθόν απασχολούν τη σκέψη και την προσοχή μας, επηρεάζουν το σώμα μας και την ενέργειά μας καθημερινά.

Εκτός από τον εξωτερικό μας κόσμο, υπάρχει και η εσωτερική μας υπόσταση, που ανυπομονεί να ανακαλυφθεί. Είναι ένα παζλ που σιγά σιγά με κάθε συνειδητοποίηση ή παρατήρηση για τον εαυτό μας, προσθέτουμε και ένα κομμάτι(ή και περισσότερα).

Όταν γινόμαστε ΕΜΕΙΣ το αντικείμενο της παρατήρησής μας, τότε μπορούμε να ανακαλύψουμε κρυμμένα μοτίβα συμπεριφορών και συναισθημάτων που λειτουργούσαν στο υπόβαθρο, να φωτίσουμε λανθάνουσες πεποιθήσεις οι οποίες κατηύθυναν μέχρι τώρα τη ζωή και τις επιλογές μας. Αυτό που χρειάζεται είναι να κάνουμε παύση ,όταν βιώνουμε κάτι ιδιαίτερο και να παρατηρήσουμε πώς ανταποκρίνεται το μυαλό και το σώμα μας σ’αυτό το ερέθισμα.

Ίσως ο εσωτερικός μας κόσμος, παραμένει κρυφός γιατί είναι κάτι που δεν μπορούμε να δούμε, σε αντίθεση με το σώμα, τα μαλλιά μας, τους άλλους ανθρώπους και τον κόσμο που μας περιβάλλει γενικότερα. Αυτό που χρειάζεται λοιπόν είναι να αρχίσουμε να δίνουμε υπόσταση σ’ αυτό που είναι αθέατο σε εμάς, καθώς το τελευταίο επηρεάζει και καθορίζει τον τρόπο που αξιολογούμε όλα τα άλλα, τα εγκόσμια και την αυτοεικόνα μας εν τέλει.

Η Διαδικασία της αυτοπαρατήρησης ενισχύεται με την καταγραφή των γεγονότων και των σκέψεων μας σε ένα ημερολόγιο. Αρκούν 10 λεπτά τη μέρα το πρωί ή το βράδυ πριν τον ύπνο, για να αφιερώσουμε την προσοχή μας σε εμάς τους ίδιους, σε βάθος χρόνου όμως λειτουργεί αθροιστικά και μπορεί να μας αλλάξει τη ζωή!

Σίγουρα αποτελεί προκλητική διαδικασία και προϋποθέτει χρόνο, δέσμευση και ισχυρή θέληση, κυρίως όταν είναι ατομική η προσπάθεια. Δε χρειάζεται όμως να αγωνιζόμαστε μόνοι μας. Ένας Coach με εμπειρία και διαπιστεύσεις είναι σε θέση να ενισχύσει και να επισπεύσει αυτή τη διαδικασία για τον πελάτη του. Κάνει τις σωστές ερωτήσεις που θα εγείρουν τον προβληματισμό και πολλές φορές λειτουργεί σαν καθρέφτης των όσων λέει ο Coachee, προκειμένου ο τελευταίος να αποκτήσει διαυγή εικόνα των αξιών, των πεποιθήσεων και των μοτίβων που τον χαρακτηρίζουν. Είναι το έναυσμα που χρειάζεται ο κάθε άνθρωπος προκειμένου να αποκτήσει τα απαραίτητα γι’ αυτόν εφόδια και ατομικά πια, όταν νιώθει έτοιμος, να πορευτεί δυναμικά στη ζωή με μία ακόμα δεξιότητα στη φαρέτρα του.

Η  γνώση του εαυτού είναι η αφετηρία οποιασδήποτε αλλαγής επιθυμούμε να προκαλέσουμε και η αυτοπαρατήρηση είναι το πρώτο βήμα!!! Ας το κάνουμε λοιπόν!!!

Παιχνίδι-αφετηρία της αυτοπαρατήρησης:

1. Καθίστε σε ένα ήσυχο μέρος μόνοι σας για 10 λεπτά(ιδανικά όταν ξυπνάτε, πριν σηκωθείτε από το κρεβάτι και ξεκινήσετε τη μέρα σας.
2. Κλείστε τα μάτια και για λίγο παρατηρήστε τους εξωτερικούς ήχους, χωρίς να αξιολογήσετε κάποιον ήχο. Είναι απλά ήχοι, θόρυβοι.…
3. Παρατηρήστε για λίγο τον ρυθμό και τη διαδικασία της αναπνοής σας. Αφήστε οποιαδήποτε σκέψη περάσει από το μυαλό σας να έρθει και να φύγει, χωρίς να ασκείτε κριτική. Δείτε τις σαν απλούς ‘’θορύβους’’..
4. Μόλις νιώσετε αρκετά χαλαροί, σκεφτείτε ένα περιστατικό, ίσως το πιο πρόσφατο, το οποίο σας απασχόλησε.
5. Χωρίς να ασκήσετε κριτική και σαν απλοί παρατηρητές κάντε στον εαυτό σας τις εξής ερωτήσεις(θα προχωράτε στην επόμενη μόνο αφού έχετε δώσει απάντηση στην προηγούμενη):

<<Τι με αναστάτωσε;>>

<<Τι σημαίνει αυτό για ’μένα;>>

<<Τι σκέψεις μου προκαλεί;>>

<< Πότε έκανα παρόμοιες σκέψεις;>>

<<Αφορούν στο παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον;>>

<<Τι συναισθήματα γεννιούνται από σκέψεις αυτές;>>

<<Σε ποια σημεία του σώματος αισθάνομαι τα συναισθήματα αυτά;>>

<<ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΝ ΑΦΑΙΡΕΣΩ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΝΟΥΝ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ;>>

6. Καταγράψτε σε ένα ημερολόγιο τι συνειδητοποιήσεις είχατε!

*Δεν πειράζει αν δεν μπορέσετε να απαντήσετε σε όλες. Σιγά σιγά θα εξοικειωθείτε με τη διαδικασία αυτή και θα μπορείτε να εξασκείστε με μεγαλύτερη άνεση. Αρκεί να αφιερώσετε 10 λεπτά τη μέρα!

ENJOY!!!

Life Coaching: Θέτοντας Όρια

της Στέλλας Πλατάνου

Έχω και εγώ τα όρια μου! Πρέπει να βάλεις όρια στα παιδιά, είναι σημαντικό. Δεν βλέπεις πώς σου φέρεται, θα πρέπει κάποια στιγμή να βάλεις κι εσύ τα όρια σου.  

Σίγουρα αυτές οι φράσεις κάτι σας θυμίζουν. Συχνά ακούμε πως είναι σημαντικό να έχουμε και να θέτουμε όρια στη ζωή μας. Τι είναι λοιπόν αυτά τα όρια; Γιατί είναι τόσο σημαντικά; Πως τα θέτουμε; Τι γίνεται όταν αυτά παραβιάζονται και πώς το διαχειριζόμαστε; 

Για αρκετά χρόνια πίστευα πως ήμουν η μόνη που πάλευε με αυτές τις ερωτήσεις. Τα τελευταία χρόνια όμως,μέσω του Coaching και βοηθώντας πολλούς ανθρώπους, είδα πολλούς να προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις σε αυτές ερωτήσεις. Έχω λοιπόν παρακολουθήσει αρκετούς από αυτούς να κάνουν ένα απίστευτο ταξίδι, από το να είναι εξουθενωμένοι, απελπισμένοι και αγχωμένοι, να αλλάζουν σε ανθρώπους αποφασιστικούς, που εμπιστεύονται τον εαυτό τους, που ξέρουν τί θέλουν και χαίρονται τη ζωή τους αφοσιωμένοι σε υγιής σχέσεις. 

Τα όρια μας ορίζουν. Ορίζουν ποιοί είμαστε. Είναι μια νοητή γραμμή στην οποία σταματάει η προσωπική μας ευθύνη, ο δικός μας ψυχικός και σωματικός χώρος και αρχίζει η ευθύνη, ο ψυχικός και σωματικός χώρος του άλλου. Αυτή η γραμμή επίσης μας υποδεικνύει που τελειώνει ο δικός μας ψυχικός και σωματικός χώρος και αρχίζει του άλλου. Ορίζει ποιοι είμαστε μέσα στην σχέση μας με τα παιδιά μας, με τον ερωτικό μας σύντροφο, με τους γονείς μας, με τους φίλους μας, με τους συνεργάτες μας, συναδέλφους και εργοδότες. Σκοπός τους είναι η φροντίδα του εαυτού μας και η προστασία του, ώστε να είμαστε σωματικά, συναισθηματικά και ψυχικά υγιείς. Μας βοηθούν να ορίσουμε την ταυτότητά μας και να συνειδητοποιήσουμε για το τι είμαστε υπεύθυνοι και για το τι όχι. Γινόμαστε έτσι ικανοί να πάρουμε αποφάσεις σύμφωνα με τις δικές μας επιθυμίες και όχι μόνο των άλλων. 

Ο καθένας από εμάς ξεχωριστά διαμορφώνει την ιστορία της ζωής του από αυτά στα οποία λέει ¨ναι¨ και ¨όχι¨. Τα όρια μας αποτελούνται από τα ¨ναι¨ και τα ¨όχι¨ μας. Αυτά είναι και τα βασικά συστατικά της οριοθέτησης. Φανταστείτε λοιπόν πως κρατάτε στα χέρια σας μια πυξίδα όπου επάνω της υπάρχουν γραμμένες μόνο δύο λέξεις, ¨ναι και ¨όχι¨. Αυτό είναι το βασικό και το μόνο εργαλείο που έχουμε. Το κλειδί όμως για την σωστή οριοθέτηση είναι η ψυχραιμία. Η οριοθέτηση είναι τέχνη. Και όπως κάθε τέχνη κατακτάτε μόνο με την εξάσκηση και την υπομονή. 

Για αρκετά χρόνια βρισκόμουν σε μία κατάσταση που δε μου άρεσε καθόλου.  Ένας πολύ στενός συγγενής αντιμετώπισε κάποια προβλήματα με τον σύντροφό του. Έτσι τα τηλεφωνήματα προς εμένα ώστε να ενημερωθώ για όλα όσα διαδραματίζονταν, να γίνω εγώ διαμεσολαβητής ή να μεταφέρω κάτι δεν είχαν τελειωμό. Και τα άκουσα όλα, και προσπαθούσα να βοηθήσω. Όσο δύσκολο κι αν ήταν αυτό για εμένα. Ξέρετε για την ενοχή; Η παλιά γνωστή οικογενειακή κατάσταση ενοχής. Όσο χρήσιμη είναι όταν είναι νόμιμη και αυτοεπιβαλλόμενη τόσο και περισσότερο άχρηστη και επιβλαβής γίνεται όταν χρησιμοποιείται ως εργαλείο χειραγώγησης. Αυτή η ενοχή απαιτεί ευθύνη από εσάς για συναισθήματα που δεν είναι δικά σας. Έτσι λοιπόν η ενοχή δεν με άφηνε για πολύ καιρό να ακούσω τα δικά μου συναισθήματα. Και όταν πραγματικά κατάλαβα πόσο κακό μου έκανε, πόσο χρόνο σπαταλούσα, πόσο άγχος με γέμιζε και θυμό, πόσο με επηρέαζε αρνητικά όλο αυτό, είπα το πρώτο όχι. Και συνέβη αυτό που συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους όταν τους λες όχι. Θύμωσε. Αλλά πιο πριν είχα θυμώσει ήδη εγώ. Και ο θυμός είναι ένα καλό καμπανάκι που υποδεικνύει πως πρέπει να αναλάβετε δράση. Εάν αισθάνεστε πικραμένοι, θυματοποιημένοι και κατηγορείται κάτι ή κάποιον γι’ αυτό που συμβαίνει, ίσως ήρθε η ώρα να θέσετε όρια. 

Ήταν σαν να βρισκόμουν στη μέση ενός κυκλώνα. Ένιωθα αδύναμη, εκτεθειμένη στην επιρροή των άλλων, στις σκέψεις, στα λόγια, στις πράξεις. Ένιωθα πληγωμένη.Αισθανόμουν την κακομεταχείριση. Δεν ήξερα πως να διαχωρίσω τα δικά μου συναισθήματα από τα δικά της. Θυσίαζα το χρόνο μου, τους στόχους μου, προκειμένου να την ευχαριστήσω.  

Γιατί δεν επιβάλουμε τα όρια μας νωρίτερα; Γιατί δεν τα υπερασπιζόμαστε με σθένος; Φοβόμαστε την απόρριψη, την εγκατάλειψη. Αποπροσανατολιζόμαστε και χάνουμε το στόχο μας. Μεγάλο ρόλο όπως είπαμε παίζει και η ενοχή. Εάν κάτι παρόμοιο μου συνέβαινε τώρα σίγουρα θα ήξερα πως να το αντιμετωπίσω. Πλέον συμβουλεύομαι πιο συχνά την πυξίδα μου. Έχω μάθει να την παρατηρώ και σχεδόν κατευθείαν αφουγκράζομαι τι είναι καλό για μένα και τι όχι, τι θέλω και τι όχι, που σταματάει η δική μου ευθύνη και που επιλεγώ εγώ να ξεπεράσω τα όρια μου. 

  Όπως ανέφερα και πριν ο καθορισμός των ορίων είναι τέχνη. Τα όρια θέτονται πιο αποτελεσματικά όταν είσαι ήρεμος ευγενικός διακριτικός και σταθερός. Εάν προσπαθήσετε να θέσετε όρια με γκρίνια και θυμό δεν θα εισακουστείτε. Και το πιο σημαντικό, μην απειλείται ποτέ με μια συνέπεια την οποία δεν είστε πλήρως προετοιμασμένοι να υποστηρίξετε… αυτό το έμαθα από τα παιδιά μου. 

  Θέλει πάντα προσοχή όμως να μην πέσεις και στην παγίδα. Χρειάζεται προσοχή ώστε να μην παγιδευτείς στα όρια, να μην γίνουν τείχος γύρω σου. Θέλει μεγάλη προσοχή ώστε να μην χτίσεις ένα φρούριο γύρω σου όπου κανένας δεν θα μπορεί να σε πλησιάσει αλλά ούτε κι εσύ να πλησιάσεις κάποιον, να βγεις έξω. Τα όρια πρέπει να είναι ελαστικά και εύκαμπτα. Να προσαρμόζονται ανάλογα με τις συναισθηματικές μας ανάγκες και τις σχέσεις, παίρνοντας όμως εμείς την ευθύνη και για τα όρια που αποφασίζουμε να θέσουμε αλλά και για τα όρια που αποφασίζουμε να αποσύρουμε. 

  Σύμφωνα με την αμερικανική εταιρεία αναλύσεων Gallup το 59% από εμάς – δεν πρόκειται να πω ποιοι ακριβώς – υποφέρουμε από υψηλό στρες.Το ποσοστό αυτό είναι μεγάλο. Η έρευνα αυτή έγινε το 2018 σε πάνω από 140 χώρες, όπου οι Έλληνες κατείχαν την πρώτη θέση με κύρια χαρακτηριστικά το άγχος, τον θυμό και την ανησυχία. 

  Στο coaching βοηθάμε τους ανθρώπους να μετριάσουν και να εξαλείψουν το άγχος από τη ζωή τους. Η αλήθεια είναι όμως πως ο καθορισμός των ορίων είναι λίγο αγχωτικός. Το άγχος αυτό είναι όμως μικρό και λίγο, μπροστά σε αυτά που θα αποκομίσετε. Εξελίσσεστε σε έναν καλύτερο φίλο και σύντροφο γιατί άτομα με υγιή όρια σέβονται και δεν παραβιάζουν την ιδιωτικότητα του άλλου. Αναπτύσσετε την ενσυναίσθηση και την κατανόηση. Αποκτάτε αυτογνωσία μια πολύ σημαντική αρετή. Επικοινωνείτε ουσιαστικά με τον περίγυρό σας με ειλικρίνεια, ξεκάθαρες θέσεις και ακρίβεια. Φροντίζετε τον εαυτό σας γιατί ξέρετε ότι αυτό δεν είναι εγωιστικό. Δεν είναι εγωιστικό να φροντίζετε τον εαυτό σας, εφόσον δεν περιορίζονται οι ανάγκες και οι επιθυμίες των άλλων. Διεκδικείτε τις επιθυμίες και τα θέλω σας.  

Τα όρια στηρίζονται στο αξιακό σύστημα του καθενός. Γι’ αυτό και τα όρια και η αυτοεκτίμηση πάνε μαζί. Τα φτωχά όρια είναι σχεδόν πάντα μία αντανάκλαση της χαμηλής αυτοεκτίμησης και το αντίστροφο, και πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ένα για να βελτιωθεί το άλλο. Ο όρος αυτοεκτίμηση χρησιμοποιείται για να περιγράψει την συνολική υποκειμενική αξιολόγηση ενός ατόμου για την δική του αξία. Με το να αποδεχτείς τον εαυτό σου όπως είναι και να δουλέψεις επάνω σου, μπορείς να χτίσεις την αυτοεκτίμηση. Αυτό απαιτεί δουλειά και χρόνο. Θα καταλήξετε όμως σε ένα πολύ καλύτερο μέρος από αυτό που βρίσκεστε τώρα. Και τα όρια θα βοηθήσουν στο να προστατέψετε αυτό που έχετε κατακτήσει.  Πρέπει λοιπόν να αναγνωρίσετε την δική σας αξία και να την προστατεύσετε. Γιατί αν δεν την προστατεύσετε εσείς δεν θα το κάνει κανείς. 

Στις μέρες μας, τώρα και περισσότερο από ποτέ, τώρα που η τεχνολογία μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι πρέπει συνεχώς να ασχολούμαστε με όλα, και να τα φτιάχνουμε όλα, πρέπει να γίνουμε προστατευτικοί και προσεκτικοί με τον εαυτό μας. Δεν μπορείτε να τα κάνετε όλα κατά τη διάρκεια μιας πρόκλησης, πρέπει να αποφασίσετε για ποια πράγματα θα είσαστε υπεύθυνοι και για ποια όχι.  Κάποια θα πρέπει να μείνουν στην άκρη. Επίσης δεν είμαστε όλοι ειδικοί σε όλα. Αναζητήστε άτομα που έχουν αυτή την εξειδίκευση ώστε να σας βοηθήσουν να αφουγκραστείτε και να δείτε καθαρά την δική σας πυξίδα. Τέλος και το πιο σημαντικό αυξήστε την αυτό φροντίδα σας. Το ξέρω πως ακούγεται τρελό,ειδικά όταν έχεις κάποιον που χρειάζεται την βοήθεια σου, όπως έναν άρρωστο συγγενή, οικογένεια, παιδιά, όταν χρειάζεται πραγματικά να στηρίξεις το σύντροφό σου η όταν η εργασία σου απαιτεί πολλές θυσίες. Αλλά το ίδιο σημαντικό είναι να φροντίζεις και τον εαυτό σου, έτσι ώστε να συνεχίσεις να προσφέρεις με χαρά. Φροντίζοντας τον εαυτό μας είμαστε σε θέση να φροντίσουμε και τους άλλους και  γινόμαστε μακροπρόθεσμα στήριγμα για τον εαυτό μας αλλά και για αυτούς που αγαπάμε. 

Aκούμε o ένας τον άλλον;

της Δήμητρας Καραμανώλη

Τι είναι η εσωτερική ακρόαση;

Πόσο εύκολο είναι να ακούμε;

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά :

Ενεργητική Ακρόαση είναι η κατάσταση κατά τη διάρκεια της οποίας ο δέκτης μιας συζήτησης δίνει αμέριστη προσοχή στα λόγια (και μη) του συνομιλητή του χωρίς αυτή να διακόπτεται από προσωπικές σκέψεις. Η  κάθε πλευρά είναι πλήρως συγκεντρωμένη στην άλλη και προσπαθεί να κατανοήσει τον τρόπο σκέψης και τα συναισθήματα του συνομιλητή, εξαλείφοντας «θορύβους» εξωτερικούς και εσωτερικούς.

Πώς θα ήταν ο κόσμος αν ‘’ακούγαμε ‘’ ο ένας τον άλλον;

Όλοι έχουμε τη δυνατότητα να ακούμε αλλά δεν ‘’ακούμε ‘’όλοι!

Συνήθως, όταν συζητάμε με έναν άλλο άνθρωπο συμβαίνουν τα εξής:

• Ακούω με σκοπό να απαντήσω 

• Ακούω με σκοπό να βοηθήσω/συμβουλεύσω

• Ακούω με σκοπό να προβάλω αντεπιχειρήματα

• Ακούω με σκοπό να εκτονωθώ συναισθηματικά ή λεκτικά

• Ακούω και σκέφτομαι πώς με αγγίζει προσωπικά το θέμα του ή τι απόψεις έχω, τι θα έκανα στη θέση του 

• Ακούω για να  δείξω μετά όσα ξέρω πάνω στο θέμα 

• Κάνω πως ακούω αλλά θεωρώ ότι έχω σημαντικότερα και πιο ενδιαφέροντα ζητήματα στο μυαλό μου ή απλά βαριέμαι. 😇

Σπάνια:

• Ακούω για να ΜΑΘΩ
• Ακούω για να καταλάβω ΠΩΣ ΣΚΈΦΤΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΤΟΥ

Αφιερώστε αν θέλετε ένα λεπτό για να σκεφτείτε προσωπικές σας εμπειρίες. Έχετε ζήσει κάτι παρόμοιο; Έχετε κάνει κάτι παρόμοιο άθελά σας; Μήπως έχετε υπάρξει το άτομο που ένιωθε ότι δεν ακούγεται πραγματικά; Μήπως και τα δύο;

Τις περισσότερες φορές δεν το συνειδητοποιούμε καν αλλά ο σύγχρονος διάλογος δεν προωθεί την ουσιαστική επικοινωνία, όσο αγνά και να είναι τα κίνητρά μας! 

Όλοι έχουμε την ανάγκη να ‘’ακουστούμε’’ αλλά λίγοι προσπαθούμε να ‘’ακούσουμε’’. 

ΑΡΑ

Δεν ακούγεται σχεδόν κανείς και χάνεται η ουσιαστική σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων γιατί λείπει το γνήσιο ενδιαφέρον για τον άνθρωπο, τις σκέψεις 💭, τα συναισθήματα, τον κόσμο του! 

Όταν ακούμε ενεργητικά και με πηγαίο ενδιαφέρον τον συνομιλητή μας, δημιουργείται μια παράξενη και μαγική ενέργεια στον χώρο° μπαίνουμε σε κατάσταση Ροής και γινόμαστε ένα με την άλλη πλευρά. Κάνουμε τις σωστές ερωτήσεις γιατί όλες γεννιούνται από αληθινό ενδιαφέρον και φιλοπεριέργεια και πιθανότατα ο άνθρωπος αυτός να νιώσει ότι ‘’ακούστηκε’’, ότι υπάρχει κατανόηση και ότι δεν είναι μόνος. Μπορεί ακόμα και μέσα από τις ερωτήσεις μας να δώσει όντως  λύση στις ανησυχίες του. Όλοι το έχουμε ανάγκη αυτό! 

Εμείς σίγουρα πάντως ως ενεργητικοί ακροατές  θα έχουμε ‘’ μπει σε έναν διαφορετικό κόσμο και θα έχουμε μάθει κάτι νέο, θα είμαστε πιο ‘’πλούσιοι’’, μιας και κάθε άνθρωπος έχει πάντα κάτι καινούριο να μας μάθει! Αυτή και μόνο η σκέψη αρκεί για να μας κάνει να θέλουμε να προσφέρουμε την απόλυτη αφοσίωση στον συνομιλητή μας. 

Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που το Coaching έχει υποστηρίξει τόσους ανθρώπους! Κατά τη διάρκεια των Coaching συζητήσεων οι άνθρωποι ακούγονται πραγματικά στο βαθμό που μπορούν και οι ίδιοι να δώσουν βαρύτητα στις σκέψεις τους, να νιώσουν πιο δυνατοί! 

Ένας έμπειρος Coach με ενεργητική ακρόαση, είναι σε θέση να προσέξει και τις λεκτικές και τις  εξωλεκτικές πληροφορίες που του δίνει ο πελάτης του και να θέσει τις σωστές ερωτήσεις που θα τον ‘’ξεκλειδώσουν ’’ και θα τον κάνουν να δει και ο ίδιος, ακόμα καθαρότερα τις δικές του σκέψεις 💭, ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ!

Το παράδοξο του Χιμπατζή Βιβλίο Life Coaching

της Δήμητρας Καραμανώλη

Λίγο πριν ξεκινήσουμε τον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε και θέσουμε τους στόχους 🎯 της επόμενης, ανυπομονούμε να σας προτείνουμε ένα βιβλίο που μας ενθουσίασε! 

Το βιβλίο αυτό θα ανοίξει την πόρτα του 🧠 μας και θα μας βοηθήσει με μια υπέροχη αλληγορία να το κατανοήσουμε πολύ καλύτερα!

Το παράδοξο του Χιμπατζή 🦍 είναι το πρώτο Best seller του Steve Peters, πετυχημένου ψυχιάτρου που πέραν της ακαδημαϊκής του καριέρας έχει δουλέψει με πολλούς πετυχημένους πρωταθλητές καθώς και με διευθύνοντες συμβούλους, νοσηλευτές και άλλα ανώτατα στελέχη εταιρειών.

Στόχος αυτού του βιβλίου είναι να κατανοήσουμε γιατί σκεφτόμαστε όπως σκεφτόμαστε, αντιδράμε όπως αντιδράμε και πώς μπορούμε να διαχειριστούμε τις σκέψεις 💭 μας ώστε να βελτιστοποιήσουμε την απόδοσή μας, τόσο στην εργασία, όσο και στην προσωπική μας ζωή.

Πιο συγκεκριμένα το Παράδοξο του Χιμπατζή 🦍 πραγματεύεται με πιο γενικευμένο και απλό τρόπο τη λειτουργία του μυαλού μας. Μαθαίνουμε λοιπόν από την αρχή ότι στον εγκέφαλό μας υπάρχουν και παλεύουν διαφορετικά συστήματα με στόχο ποιο θα υπερισχύσει. Ο συγγραφέας δίνει συμβολικά ονόματα σε καθένα από αυτά ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους. 

Το ένα είναι ο Χιμπατζής 🦍 μέσα μας, το κομμάτι του μυαλού μας που υπάρχει από τότε που δημιουργηθήκαμε και εκπροσωπεί το συναίσθημα και το ένστικτο της επιβίωσης. Τα άλλα δύο είναι ο άνθρωπος και ο υπολογιστής.

Ο 🦍 είναι 5 φορές πιο δυνατός από τον άνθρωπο, ερμηνεύει όπως θέλει τα γεγονότα και  βοηθούμενος από τα ένστικτα και τις ορμές μας, αντιδρά σαν να δέχεται απειλές. Έχει σημασία λοιπόν για τη γαλήνη της ψυχής μας να χειριστούμε το Χιμπατζή μας.

Ο άνθρωπος  είναι ο πραγματικός μας εαυτός, ο λογικός, αυτό που είμαστε και θέλουμε να γίνουμε. Είναι αυτός που θέτει στόχους και έχει την ανάγκη να ζει μια ζωή με νόημα μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο. Ο άνθρωπος και ο Χιμπατζής μπορούν να είναι οι καλύτεροι φίλοι αλλά και οι μεγαλύτεροι εχθροί. 

Αλλά και ο Υπολογιστής, το πιο γρήγορο κομμάτι του εγκεφάλου μας, περιλαμβάνει τον Αυτόματο Πιλότο, τα Γκρέμλιν και τα Γκόμπλιν, καθώς και την Πέτρα της Ζωής, που όλα μαζί είναι προγραμματισμένα να σκέφτονται σε δέκατα του δευτερολέπτου και να αποθηκεύσουν τα data των πληροφοριών που δεχόμαστε από τον άνθρωπο και τον 🦍, αφού τα κατηγοριοποιήσουν.

Τις γνώσεις που θα αποκομίσουμε από το 📙 αυτό μπορούμε να τις εφαρμόσουμε σε κάθε τομέα της ζωής μας, να μάθουμε πώς λειτουργεί ο 🧠 μας και να γίνουμε οι άνθρωποι που πραγματικά θέλουμε. Εν όψει της νέας χρονιάς , είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας αλλά και στους αγαπημένους μας ανθρώπους καθώς αποτελεί τροφή για σκέψη και έμπνευση για τους στόχους που θα θέσουμε το 2022!

Sneak peak: Ένας τρόπος για να καταλάβετε ποτέ έχει τον έλεγχο ο  🦍 σας και όχι ο άνθρωπος, είναι να παρατηρείτε και να  καταγράφετε για 10 λεπτά κάθε μέρα τις περιπτώσεις στις οποίες κάνατε ή είπατε πράγματα τα οποία μετανιώσατε ή δεν θέλατε εξ αρχής, όπως για παράδειγμα το να φάτε περισσότερο απ’ όσο θέλετε, να μην κάνετε γυμναστική, ενώ είχατε δεσμευτεί στο αντίθετο 😉ή ένα συναισθηματικό ξέσπασμα το οποίο αργότερα μετανιώσατε και τα λοιπά. 

HAVE FUN!!!

Ο Εσωτερικός μας διάλογος

της Δήμητρας Καραμανώλη

• Τι είναι ο εσωτερικός διάλογος;
• Έχουμε όντως 2 εαυτούς που καθημερινά συνδιαλέγονται ή μάχονται ο ένας τον άλλον;
• Πώς μπορούμε να τους κάνουμε να συνεργαστούν, για να πετύχουμε τους στόχους 🎯 μας;

Καθημερινά ερχόμαστε σε διάλογο με τον εαυτό μας, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι,

από την ώρα που χτυπάει το ⏰ το πρωί και «παζαρεύουμε» με τον εαυτό μας αυτά τα «5 λεπτά ακόμα».

Όταν προσπαθούμε να αντισταθούμε στο 🥞 που λαχταράμε.

Όταν θέλουμε να πάρουμε μια δύσκολη απόφαση.

Ακόμα και όταν αποφεύγουμε να διεκδικήσουμε κάτι που επιθυμούμε πολύ.

Αυτή η εσωτερική συζήτηση που λαμβάνει χώρα καθημερινά μέσα στο κεφάλι μας είναι συχνά ανεπαίσθητη, σύντομη αλλά καθοριστική για την ψυχολογική μας κατάσταση, τις συνήθειες και τους στόχους μας!

Ας στρέψουμε λοιπόν τον φακό 🔎 στον εσωτερικό μας διάλογο!

Αρκετοί επιστήμονες έχουν προσεγγίσει ανά τα χρόνια το θέμα αυτό και κατέληξαν περίπου στα ίδια συμπεράσματα:

Μέσα μας έχουμε 2 εαυτούς:

🧠Τον εαυτό 1 (το ΕΓΏ) ) , τον λογικό, τον εντολοδότη.

🫀 Τον εαυτό 2 (τη ΦΩΝΗ), το συναισθηματικό, παρορμητικό κομμάτι μας που επιθυμεί την άμεση ικανοποίηση και την επιβεβαίωση.

Ο εσωτερικός διάλογος είναι η συζήτηση ή η αντιπαράθεση ανάμεσά στο λογικό κομμάτι(ΕΓΩ) και το συναισθηματικό, παρορμητικό, ανασφαλές κομμάτι, αυτή τη ΦΩΝΗ δηλαδή  που ακούμε μέσα μας συχνά. Για την επίτευξη στόχων και την ευημερία, είναι απαραίτητη η αρμονική συνύπαρξη και επικοινωνία αυτών των δύο οντοτήτων.

Η πραγματικότητα όμως είναι πως πολλές φορές είμαστε αυστηροί(Εγώ) με τη ΦΩΝΗ μέσα μας.

Θα τολμούσες να πεις σε ένα αγαπημένο σου πρόσωπο αυτά που λες στον εαυτό σου στον καθρέφτη; 🪞

Για να καταλάβουμε τη σχέση αυτών των δύο δυνάμεων αρκεί να παρατηρήσουμε τι λέμε στον εαυτό μας, όταν νιώθουμε ότι αποτύχαμε σε κάτι ή όταν θέλουμε να διεκδικήσουμε κάτι.

Όλες αυτές οι δηλώσεις «ακούγονται» από τον 2ο εαυτό, εσωτερικεύονται και σιγά σιγά γίνονται πεποιθήσεις οι οποίες στο μέλλον καθορίζουν τις ενέργειες και την αυτό-εικόνα μας. Είναι ένας φαύλος κύκλος.

Ακόμα και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούμε καθημερινά  επηρεάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο μας! Όταν χρησιμοποιούμε λέξεις πιο θετικές και προσανατολισμένες στη δράση, τότε και η Φωνή μέσα μας, ο συναισθηματικός και ευαίσθητος εαυτός μας αποκτά το κίνητρο και την ώθηση για να λάβει δράση και να συνεργαστεί στο κυνήγι των στόχων.

Χρειάζεται λοιπόν η παρατήρηση και η απουσία κριτικής, η θετική και δυναμική ερμηνεία των εμπειριών μας και η αγάπη και εμπιστοσύνη στο συναισθηματικό κομμάτι το εαυτού μας προκειμένου να υπάρξει ισορροπία. Γι’ αυτό το Life Coaching αποτελεί τόσο σημαντική διαδικασία, καθώς μέσα από τις συνεδρίες οι άνθρωποι ενθαρρύνονται να προσεγγίσουν δυναμικά τις εμπειρίες τους και να χρησιμοποιούν θετικές δηλώσεις στον εσωτερικό τους διάλογο!

Παιχνίδι-Αφετηρία : 

1)Φτιάξτε 2 μεγάλες στήλες.

 2) Στην αριστερή γράψε 10 δηλώσεις που κάνετε στον εαυτό σας οι οποίες έχουν αρνητική και αποθαρρυντική σημασία.

3) Χρησιμοποιήστε τη δεξιά στήλη για να μετατρέψετε κάθε αρνητική δήλωση σε θετική/δυναμική! Προσέξτε την επιλογή λέξεων και αποφύγετε οτιδήποτε έχει αρνητική σημασία, ακόμα και το ΔΕΝ 😊.

*Προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε Ενεστώτα στη δεξιά στήλη! (συμβολίζει το Τώρα, την αποφασιστικότητα)

Παράδειγμα: «θα αποτύχω, όπως πάντα»  |  «Αποκτώ εμπειρίες, και μαθαίνω καλύτερα τον εαυτό μου και τις δυνάμεις μου! Βελτιώνομαι» «Μαθαίνω με κάθε εμπειρία»

Have fun!!!

Πώς έγινα Coach

της Δήμητρας Καραμανώλη

Άκουσα για το Life Coaching τυχαία ένα καλοκαίρι, όταν πήγα διακοπές με τις φίλες μου. Ένα αγόρι από τη παρέα που γνωρίσαμε μου είπε ότι ήταν Life Coach και χωρίς να γνωρίζω ακριβώς τι είναι με ενθουσίασε! Δε ρώτησα πολλά, άλλα χωρίς να το καταλάβω το Coaching εντυπώθηκε στο μυαλό μου και λίγους μήνες μετά, έγινε η σανίδα σωτηρίας μου για να ξεπεράσω την πιο απαιτητική περίοδο της ενήλικης ζωής μου. Βρισκόμουν σε αδιέξοδο σε πολλούς σημαντικούς τομείς όπως ο επαγγελματικός, ο κοινωνικός, ο οικονομικός και η αυτοπεποίθησή μου κοινώς είχε πάρει την κάτω βόλτα 😊.

Τότε ξεκίνησε και η διαδικασία της αυτό-αναζήτησης. Αρχικά ξεκίνησα την έρευνα με στόχο να σπουδάσω σε μια καλή σχολή Coaching και να πάρω πτυχίο ως Life Coach. Δεν ήξερα καλά το αντικείμενο αλλά ο ενθουσιασμός και η παιδική αφέλεια που ίσως συχνά με κυριεύουν, με ήθελαν κατευθείαν Coach και μάλιστα καλή Coach!😋

Πιο ψηλά στις αναζητήσεις της Google εμφανίστηκε η Active Coaching, η εταιρία της Καλλιόπης Γκόρη, διαπιστευμένης Coach. Από το πρώτο μας ραντεβού ενθουσιασμένη της ανακοίνωσα την απόφασή μου: 

-«θέλω να γίνω Life Coach!».

-«Δεν ξέρω αν μπορείς να γίνεις Life Coach», μου είπε, «το Coaching δεν είναι αυτό που βλέπεις στην τηλεόραση και στο ίντερνετ. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο επάγγελμα και δεν μπορούν να το ασκήσουν όλοι. Χρειάζεται πρώτα να ασχοληθείς με την προσωπική σου ανάπτυξη και αυτοβελτίωση, πριν αναλάβεις την ευθύνη να υποστηρίζεις άλλους ανθρώπους». 

– «Όχι μπορώ» της απάντησα. «Θέλω να βοηθήσω τους ανθρώπους!»

-«Αυτό είναι πολύ καλό κίνητρο αλλά οι άνθρωποι δε χρειάζονται βοήθεια. Είναι απόλυτα ικανοί να λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις για τον εαυτό τους. Υποστήριξη θέλουν και το Coaching είναι υποστηρικτικό επάγγελμα. Πριν ξεκινήσεις να σπουδάζεις στην Positivity Coaching, για να γίνεις Coach, πρέπει εσύ πρώτα να το δοκιμάσεις και να βιώσεις τα αποτελέσματα». 

Έτσι και έγινε! Κάναμε 4 συνεδρίες μόνο και πήρα τόσες σημαντικές αποφάσεις μαζεμένες, όσες δεν είχα πάρει τα τελευταία 2 χρόνια. Κάθε φορά έφευγα από το γραφείο της νιώθοντας ευτυχισμένη, δυνατή και αισιόδοξη. Αν αυτό δεν είναι ενδυνάμωση και υποστήριξη, τότε τι είναι; Είχα δεσμευτεί για πρώτη φορά στο να προκαλέσω θετική αλλαγή στη ζωή μου! 

Ξεκίνησα τις σπουδές μου στην Positivity Coaching, μια εξαιρετική σχολή και αναγνωρισμένη από τον I.C.F.(International Coaching Federation). Έλαβα τις απαραίτητες γνώσεις θεωρητικά αλλά και βιωματικά μέσω της τριβής μου με το αντικείμενο. 

Ήταν ένα απαιτητικό ταξίδι: ήρθα πολλές φορές αντιμέτωπη με συνειδητοποιήσεις και προσωπικές ανασφάλειες μέχρι να υπερνικήσω κάποιες απ’ αυτές. Κανείς δεν είπε ότι θα ήταν εύκολο. Με συναρπάζει όμως η ιδέα ότι σιγά σιγά αποκτώ τα απαραίτητα εφόδια, για να υποστηρίξω και άλλους ανθρώπους στο δικό τους ταξίδι. Είμαι Coach πλέον!!

Όλο αυτό το διάστημα είχα την υποστήριξη της Coach και δασκάλας μου στη σχολή, της Καλλιόπης, ώσπου στο τέλος η σχέση εμπιστοσύνης που χτίσαμε οδήγησε σε συνεργασία. Εργάζομαι πλέον στο γραφείο της και φιλοδοξώ μέσω αυτού να πετύχω την αλλαγή που τόσο επιθυμώ. 

Πώς έγινα Life Coach; Από άγνοια και αφέλεια αρχικά, φιλοπεριέργεια στη συνέχεια, ανοιχτό μυαλό και τις σωστές προτροπές από τους σωστούς ανθρώπους. Έμαθα να μετατρέπω κάθε εμπειρία σε ευκαιρία για μάθηση. ❤️

Το αερόστατο της αλλαγής

της Δήμητρας Καραμανώλη

Φανταστείτε ότι κάνετε ταξίδι με ένα αερόστατο προς τον αγαπημένο σας προορισμό και ανεβαίνετε όλο και ψηλότερα…Απολαμβάνετε τη θέα από ψηλά για λίγο, όταν ξαφνικά ένα πουλί 🐦 κάνει μια μικρή τρύπα στο αερόστατο το οποίο σιγά σιγά αρχίζει να χάνει ύψος! Πρέπει αμέσως να πετάξετε ένα από τα υπάρχοντά σας, για να χάσει βάρος και να συνεχίσετε το ταξίδι σας.

° Τι θα πετούσατε;

Φανταστείτε τώρα ότι η τρύπα γίνεται λίγο μεγαλύτερη και πρέπει να απελευθερώσετε ακόμα ένα αντικείμενο από τα υπάρχοντά σας. Σιγά σιγά τα βάρη θα πέφτουν μέχρι να μείνει ένα, το πιο σημαντικό υποθέτω😉.

Αντίστοιχα, πολλές φορές στη ζωή μας έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι με πολλές προκλήσεις/επιλογές/υποχρεώσεις και καθώς αδυνατούμε να ξεχωρίσουμε τη σημαντικότερη, πιθανόν να υπερφορτωθούμε συναισθηματικά και να καταπιαστούμε με παραπάνω από ένα έργα, έτσι μοιράζουμε την προσοχή μας σε πολλές κατευθύνσεις και  αποπροσανατολιζόμαστε. 

Το Life Coaching είναι αδιαμφισβήτητα ο μοχλός για να πετύχουμε τη σωστή προτεραιοποίηση  των στόχων μας αλλά και να εξελιχθούμε προσωπικά και επαγγελματικά μέσα σε ένα περιβάλλον ασφαλές και αξιόπιστο. 

°Είναι σωτήριο να γνωρίζουμε τι ακριβώς θέλουμε και πόσο σημαντικό είναι για εμάς. Η ύπαρξη ξεκάθαρου στόχου 🎯 μας επιτρέπει να δεσμευτούμε απρόσκοπτα σε κάτι συγκεκριμένο και να προκαλέσουμε την επιθυμητή αλλαγή! 

Παιχνίδι – Αφετηρία

Μπορείτε να το παίξετε και με έναν φίλο σας ή ακόμα καλύτερα με τον προσωπικό σας Life Coach! 

• Αρχικά ο παίκτης γράφει τη 📃 επιθυμιών/προκλήσεων/υποχρεώσεων και τις μεταφέρει μία-μία σε μικρά χαρτάκια(post it). Η λίστα αυτή μπορεί να αναφέρεται σε συγκεκριμένη περίσταση(π.χ. τι θέλω στην εργασία μου, τι προκλήσεις έχω να υπερνικήσω κ.λπ.) ή στη ζωή γενικότερα .

• Ο Coach ή ο φίλος σας, ζωγραφίζει ένα αερόστατο(εδώ θα ήταν ωραίο να βάλετε την τέχνη σας) 😉. 

• Κολλάτε πάνω στο καλάθι του αερόστατου τα post it με τρόπο που να φαίνονται όλα ή τα τοποθετείτε κοντά στο καλάθι. 

• Στη συνέχεια ο Coach ζητάει από τον παίκτη να φανταστεί ότι το αερόστατο έχει μια μικρή, αργή διαρροή. Ένα από τα «βαρη»(post it) θα πρέπει να απελευθερωθεί. Ποιο θα αντέξετε να πετάξετε; Αιτιολογήστε κάθε φορά την επιλογή σας. 

• Το αντικείμενο αυτό διαγράφεται και το αποθηκεύετε σε λίστα ως αντικείμενο χαμηλότερης προτεραιότητας. 

• Η «διαρροή» γίνεται σταδιακά μεγαλύτερη και ένα-ένα τα «βάρη» πέφτουν μέχρι να μείνει μόνο ένα! 

• Ιδανικά συζητάτε μαζί με τον Coach σας πώς νιώθετε με τις διαβαθμίσεις προτεραιοτήτων στις οποίες οδηγηθήκατε. Κάποιες φορές τα «βάρη» σχετίζονται μεταξύ τους γι αυτό στο πλαίσιο της συνεδρίας με τον Life Coach αυτά σημειώνονται και εξερευνώνται αργότερα. Σε περίπτωση που ο παίκτης-Coachee επιθυμεί να δουλέψει πάνω σε ένα τέτοιου είδους αντικείμενο, θα φροντίσει να εστιάσει την προσοχή του και στα λοιπά «βάρη» που σχετίζονται μ αυτό. Η συμβολή λοιπόν ενός διαπιστευμένου Life Coach σ’ αυτή την εξερεύνηση θα μεγεθύνει την αξία ενός τέτοιου παιχνιδιού και θα το κάνει ακόμα πιο αποτελεσματικό! 

Last tip:Είτε παίξετε μόνοι σας είτε με την κατάλληλη παρέα, φροντίστε να απολαύσετε τη διαδικασία της αυτο-αναζήτησης ❤️

Το κλειδί της αυτο-πεποίθησης

Το ατέρμονο και διασκεδαστικό κυνήγι του “ιδανικού εαυτού”

της Δήμητρας Καραμανώλη

Σ’ αυτό το άρθρο αναφέρομαι στον ιδανικό εαυτό ως τα χαρακτηριστικά που θέλουμε να έχουμε, τις δεξιότητες που επιθυμούμε να καλλιεργήσουμε, τις αξίες και πεποιθήσεις που θέλουμε να υιοθετήσουμε προκειμένου να νιώθουμε πλήρεις και ευτυχισμένοι στο μέλλον. 

Όλοι λίγο πολύ έχουμε νιώσει την ανάγκη για αλλαγή, την ανάγκη να πετυχαίνουμε στόχους, για να αισθανθούμε ικανοποίηση και πληρότητα. 

♡Πώς όμως θα  φτάσουμε από το «είμαι» στο «θέλω να γίνω»;

♡Ποια η συνεισφορά του Coaching στη διαδικασία μετασχηματισμού;

Εδώ ίσως μας βοηθήσει το παράδειγμα ενός πεζοπόρου: για το ταξίδι ενός πεζοπόρου χρειάζεται ακριβής προσδιορισμός του προορισμού και ένας καλός χάρτης, προκειμένου να γνωρίζει τους δρόμους και τα δύσβατα μονοπάτια που θα διαβεί αλλά και τις στροφές που θα πάρει μέχρι να φτάσει στον προορισμό-στόχο. Έχει μελετήσει τον προορισμό του , γνωρίζει καλά πού θέλει να φτάσει και γιατί. Προσδοκά να βιώσει έντονα συναισθήματα. Μένει συγκεντρωμένος στον χάρτη και τη διαδρομή, για να μη χαθεί και συλλέγει εμπειρίες μέχρι να φτάσει στο τέλος της διαδρομής. Αν δεν ήξερε πού θέλει να φτάσει θα περιπλανιόταν άσκοπα στα μονοπάτια και πιθανόν να χανόταν.

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του «ιδανικού» μας εαυτού. Είναι σημαντικό ο άνθρωπος να έχει πλήρη εικόνα του τι συνθέτει τον ιδανικό του εαυτό, ποια συναισθήματα θέλει να βιώσει , ποιος θέλει να γίνει. Σ’ αυτό το ταξίδι συνεισφέρει με θριαμβευτικά αποτελέσματα το Coaching! Ένας διαπιστευμένος Coach είναι σε θέση να συμβάλει στη διαδικασία δόμησης του μοντέλου που  ο coachee επιθυμεί να ενσαρκώσει. Ελέγχει μέσα από διερευνητικές και στοχευμένες ερωτήσεις, ώστε ο στόχος  να συμβαδίζει με τις αξίες και την ψυχοσύνθεση του coachee και βοηθάει τον «πεζοπόρο» μας να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του (την αφετηρία του) και να θέσει έναν ρεαλιστικά δομημένο στόχο προσαρμοσμένο στον ίδιο. Ακολουθεί τέλος ο σχεδιασμός των βημάτων που θα τον οδηγήσουν στην επίτευξη του στόχου. Το Coaching  ως ανθρωποκεντρικό και στοχοκεντρικό εργαλείο , είναι το μέσον, για να μείνει o Coachee στη σωστή για τον ίδιο πορεία αλλά και να είναι ευέλικτος, ώστε να προσαρμόζεται σε τυχόν αλλαγές στη διαδρομή προς τον ιδανικό εαυτό.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η θέληση για αλλαγή και ο λεπτομερής προσδιορισμός του ιδανικού εαυτού αλλά και των συναισθημάτων που θέλει να βιώσει ο coachee. Όσο πιο ξεκάθαρος είναι ο στόχος, τόσο πιο εύκολο να τον οραματιστούμε και να χαράξουμε πορεία προς την επίτευξή του. Ένας έμπειρος Life Coach, με τα σωστά μοντέλα συνεισφέρει σ’ αυτή τη διαδικασία οραματισμού και υλοποίησης, γιορτάζει μικρές και μεγάλες νίκες μαζί με τον coachee και συμπάσχει με αυτόν όταν αντιμετωπίζει τυχόν αναποδιές στη διαδρομή μέχρι  ο     «πεζοπόρος» μας να έχει τα απαραίτητα  εργαλεία, για να συνεχίσει μόνος του την πορεία του στο κυνήγι και την εξερεύνηση του ιδανικού εαυτού. Ένα βήμα τη φορά, η πορεία προς τον στόχο προσφέρει πλούσιες εμπειρίες και ευκαιρίες για μάθηση και αυτοβελτίωση.

Παιχνίδι ως αφετηρία της αναζήτησης του ιδανικού εαυτού: 

1. Σε ένα φύλλο χαρτί γράψτε 5 άτομα που θαυμάζετε από οποιονδήποτε κλάδο, διάσημους και μη. Τα πρόσωπα αυτά μπορεί να είναι και από τον δικό σας κύκλο στενό ή ευρύτερο.
2. Στη συνέχεια, σαν λίστα γράψτε τί στοιχεία θαυμάζετε σε καθένα από αυτά τα πρόσωπα. Αφιερώστε λίγο χρόνο να το σκεφτείτε.
3. Προσθέστε χρώμα και φαντασία στις λίστες σας !
4. Μόλις ολοκληρώσετε τις λίστες αυτές σκεφτείτε, αν θα θέλατε να ενσαρκώνετε και εσείς αυτά τα χαρακτηριστικά, αναστοχαστείτε πάνω σ’αυτά. Πώς θα νιώθατε αν ήσασταν ένα κράμα αυτών των στοιχείων;
5. HAVE FUN!