Growth Mindset VS Fixed Mindset: Οι ικανότητές μας είναι σταθερές ή μπορούν να αναπτυχθούν;
της Καλλιόπης Γκόρη, ACC, MSc
Ακούγεται πολύ συχνά η έννοια της αναπτυξιακής νοοτροπίας τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στις κοινωνικές συζητήσεις αλλά τελικά πόσοι έχουν πλήρη γνώση του τί ακριβώς είναι και ποιες οι διαφορές από τη σταθερή νοοτροπία;
Νοοτροπία είναι η πεποίθηση που έχουμε εμείς οι άνθρωποι για τις βασικές μας ικανότητες. Όταν λοιπόν βρισκόμαστε σε σταθερή νοοτροπία, πιστεύουμε ότι οι ικανότητες μας είναι δοσμένες δηλαδή fix και για αυτό και το ονομάζουμε “Fixed Mindset” δηλαδή σταθερή ή μη αναπτυξιακή νοοτροπία.
Σε αντίθεσή όταν πιστεύουμε ότι οι ικανότητες μας, τα ταλέντα μας ακόμη και η νοημοσύνη μας είναι στοιχεία που μπορούν να εξελιχθούν με σκληρή δουλειά και όχι μόνο, τότε είμαστε οπαδοί της αναπτυξιακή νοοτροπία δηλαδή του “Growth Mindset”. Η στρατηγική, η συμβολή των άλλων ανθρώπων πχ της ομάδα και η εκπαίδευση είναι δυνατόν να υποστηρίξουν τη δημιουργία μια αναπτυξιακής νοοτροπίας.
Οι άνθρωποι δεν είμαστε είτε το ένα είτε το άλλο, αλλά είμαστε ένα μείγμα από πολυσύνθετα ταλέντα και μπορούμε να τα ανακαλύψουμε και να τα αναπτύξουμε ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο θα βρεθούμε και τη διάθεση μας να βγούμε από τη ζώνη ασφάλεια μας και να έρθουμε αντιμέτωποι με το εμπόδιο.
Και για να συμβεί αυτό χρειαζόμαστε τα 3Ε δηλαδή Εκπαίδευση Ενδυνάμωση και Εμπειρίες. Εάν πιστευτούμε ότι μπορούμε να αναπτυχθούμε και αυτό σημαίνει να μετακινηθούμε από την ζώνη ασφάλειας μας, τότε πρέπει να μάθουμε κάτι νέο (το 1ο Ε). Στην συνέχεια, να το χρησιμοποιήσουμε, να εφαρμόσουμε δηλαδή αυτήν τη νέα γνώση (το 2ο Ε) και τέλος να γίνει επανάληψη εφαρμογής της νέας γνώση για να μας οδηγήσει (το 3ο Ε) στις εμπειρίες που θα εδραιώσουν τη νέα μας προσωπική επιτυχία ανάπτυξης προς μια επιθυμητή κατεύθυνση.
Οι πρώτες μελέτες της επιστήμη της νοοτροπίας ανάπτυξης πραγματοποιήθηκαν τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 από τον καθηγητή ψυχολογίας Peter M. Gollwitzer: «Τα αποτελέσματα της έρευνα καταδεικνύουν πώς οι στόχοι και τα σχέδιά μας μπορούν να επηρεάσουν τη γνώση, το συναίσθημα και τη συμπεριφορά μας».
Επίσης η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, Carol Dweck στην έρευνα της διατύπωσε ότι: «Τα άτομα με νοοτροπία ανάπτυξης τείνουν να πετυχαίνουν περισσότερα από εκείνους με σταθερή νοοτροπία».
Γενικά με τον όρο νοοτροπία αναφερόμαστε στο άθροισμα των στάσεων, των συναισθημάτων, των βασικών αξιών και της φιλοσοφίας που έχουμε για τον κόσμο.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι:
«Πώς μπορούμε να ξέρουμε εάν έχουμε Νοοτροπία Ανάπτυξης»;
Η απάντηση στο ερώτημα δεν μπορεί να είναι έχουμε ή δεν έχουμε.
Οι περισσότεροι άνθρωποι παρουσιάζουν διαφορετικές νοοτροπίες ανάλογα με την κατάσταση στην οποία περιέρχονται κάθε φορά.
Παρακάτω υπάρχουν 5 κρίσιμα ερωτήματα για να θέσετε στον εαυτό σας:
- Πιστεύετε ότι τα επιτεύγματα οφείλονται στην προσπάθεια;
- Είστε πρόθυμοι να μάθετε από τις αποτυχίες σας;
- Πιστεύετε ότι οι ικανότητες και η νοημοσύνη σας μπορούν να βελτιωθούν;
- Είστε πρόθυμοι να παραδεχτείτε άγνοια σε κάποιο πεδίο δράσης σας;
- Υπάρχει ρίσκο και υψηλές απαιτήσεις στις νέες εργασίες που αναλαμβάνετε;
Εάν οι περισσότερες απαντήσει είναι ΝΑΙ…είστε σε τροχιάς ανάπτυξης.
Ελάτε να μάθετε περισσότερα πως θα ενεργοποιήσετε την νοοτροπία ανάπτυξης.
Κάντε εγγραφή: Growh mindset Webinar, που προσφέρει η Active Coaching στα μέλη της, άνευ κόστους!
Αναμέτρηση με τα αρνητικά μας συναισθήματα
της Στέλλας Πλατάνου
Πόσο βοηθάει τελικά να νεκρώνουμε τα αρνητικά συναισθήματα;
Γεια, είμαι η Στέλλα… και σήμερα θα αντιμετωπίσω τις αδυναμίες και την αβεβαιότητα
μου τρώγοντας παγωτό και βλέποντας Netflix.Για ακόμα μία φορά. Άβολο να το λέω,
αλλά ειλικρινές. Και η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει μια ομάδα,σαν ομάδα εθισμού
ίσως, όπου μπορώ να το πω αυτό.
Σχεδόν οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν συνειδητά ή ασυνείδητα κάποιες
συμπεριφορές για να μειώσουν την δυσφορία και τον πόνο που προκαλούν τα αρνητικά
συναισθήματα και ο φόβος του “είμαι ευάλωτος”. Ο εθισμός μπορεί να περιγραφεί ως
μία ψυχαναγκαστική και χρόνια νέκρωση των συναισθημάτων. Κι αυτό που γνωρίζουμε
από έρευνες είναι πως δεν μπορείς να απομονώσεις μόνο τα αρνητικά συναισθήματα,
απομονώνεις μαζί και τα θετικά.
Φαγητό, τελειοθηρία, αλκοόλ, σεξ, χρήματα, τοξικές ουσίες, ψώνια, αδιάκοπος
σχεδιασμός, τζόγος, δουλειά, διαρκής απασχόληση, ερωτικές σχέσεις, αλλεπάλληλες
αλλαγές, Internet. Είναι λίγοι μόνο από τους μπόλικους τρόπους αναισθητοποίησης.
Πράγματα που πιστεύω πως πλέον όλοι χρησιμοποιούμε για να μειώσουμε τον πόνο.
Όλοι μας λίγο ή πολύ κάποια στιγμή στάθηκε αδύνατο το να μην κλείσουμε δυνατά την
πόρτα στα αρνητικά συναισθήματα. Το θέμα εδώ είναι, μήπως αυτό που κάνεις το
χρησιμοποιείς για να κρυφτείς; Για να ξεφύγεις από την πραγματικότητα της ζωή σου;
Αυτό που έχεις επιλέξει να κάνεις μήπως εμποδίζει την αυθεντικότητα σου; Σε
σταματάει από το να είσαι συναισθηματικά ειλικρινής; Σε εμποδίζει από το να νιώθεις
συνδεδεμένος με τους άλλους;
Όπως ανέφερα, δεν υπάρχει επιλεκτική απομόνωση. Αρνιόμαστε τα αρνητικά
συναισθήματα, αρνιόμαστε και τα θετικά. Είναι σαν ένας φαύλος κύκλος όπου δεν
βιώνω αρκετή χαρά, δεν έχω ψυχικό απόθεμα για να αντλώ από εκεί στις δυσκολίες, γι’
αυτό απομακρύνομαι από τα συναισθήματά μου. Και τώρα δεν μπορώ να βιώσω και
τίποτα καλό . Η συναισθηματική αυτή νωθρότητα επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής
των ατόμων, χάνουν την ζωντάνια, χάνουν το κέφι. Γιατί στην προσπάθειά τους να
διαχειριστούν τον πόνο έχουν καταπιέσει κάθε θετικό συναίσθημα.
Τι συμβαίνει όμως με τους ανθρώπους που τα καταφέρνουν, που μέσα από τις
δυσκολίες και τα προβλήματα καταφέρνουν να ζουν μια γεμάτη ζωή. Πιστεύω πως
ούτε εκείνοι αποφεύγουν αυτή τη διαδικασία. Ξέρουν όμως, και εκεί είναι η διαφορά,
τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή η επιλογή. Γι’αυτό σκύβουν πάνω από τα
συναισθήματα αυτά, και βιώνοντας τα βρίσκουν το δρόμο και την ελπίδα και
προχωρούν. Βγαίνουν γρήγορα από τον φαύλο κύκλο, επιλέγοντας να κάνουν την
προσπάθεια, να ζήσουν μια πιο ουσιαστική ζωή. Εξετάζουν ξανά τι είναι σημαντικό για
τους ίδιους. Καθρεφτίζονται μέσα στους ανθρώπους που μοιράζονται τις όμορφες και
τις άσχημες στιγμές τους. Επιλέγουν αυτά που κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους να
τους ευχαριστούν, να τους δίνουν όμορφα συναισθήματα. Η λύση υπάρχει μέσα στις
αλλαγές που βρίσκονται πέρα από τη ζώνη ασφαλείας, στις αλλαγές που φοβόμαστε να
κάνουμε, σε μια εικόνα που ίσως φτιάξαμε για να είμαστε αποδεκτοί από τον περίγυρό
μας.
Προσωπικά μου πήρε πολύ χρόνο να αποδεχτώ πως πλέον είμαι εγκαυματίας και να
αποδεχτώ αυτό που μου συνέβη . Ήμουν ευάλωτη και επέλεξα να τα απομονώσω όλα,
με την ψευδαίσθηση πως έτσι θα γίνω πάλι δυνατή. Μέχρι που ήρθε το ξέσπασμα. Και
όλα τα αρνητικά συναισθήματα βγήκαν, και τα αντίκρισα..με δύσκολο τρόπο. Την
επόμενη μέρα ήμουν άδεια, οι πρώτες ανάσες, και ξαφνικά η ανάγκη να σταματήσει όλο
αυτό, να αλλάξει.
Σύμφωνα με την Δρ. Barbara Fredrickson, ερευνήτρια θετικότητας στο Πανεπιστήμιο
της Βόρειας Καρολίνας, για κάθε αρνητική συναισθηματική εμπειρία που υπομένεις, θα
πρέπει να βιώσεις τουλάχιστον τρεις εγκάρδιες θετικές συναισθηματικές εμπειρίες που
σε ανεβάζουν. Αυτό χτίζει μια σχέση συνεργασίας μεταξύ του μυαλού επιβίωσής σας
και του μυαλού σας που αναπτύσσεται. Σου μαθαίνει πως να αντιμετωπίζεις τις
δύσκολες καταστάσεις, σου δημιουργεί ψυχικό απόθεμα. Εάν δεν βιώσεις το άσχημο
συναίσθημα, εάν δεν το ονοματίσεις, εάν δεν καταλάβεις από πού προέρχεται πώς θα
γεννηθεί η ανάγκη να ψάξεις και να δημιουργήσεις το θετικό;
Είτε βιώνουμε κάποιο τραύμα, είτε αντιμετωπίζουμε το άγχος και το στρες, είτε
ξεπερνάμε δυσκολίες,νιώθουμε μικροί, λιγότερο ικανοί και χαμένοι. Η αίσθηση του
σκοπού, του νοήματος και της προοπτικής σε τέτοιες καταστάσεις είναι αυτά που θα σε
κάνουν να προχωρήσεις. Χωρίς αυτά χάνεται η ελπίδα, και αφήνουμε αυτά που
συμβαίνουν γύρω μας ή σε εμάς να μας καταπιούν.
Γεια, είμαι η Στέλλα..και τώρα ξέρω πως θα βυθίσω τη δυσφορία που μου προκαλούν
οι αδυναμίες μου και η αβεβαιότητα μου με παγωτό και Netflix,θα τρέξω ακούγοντας
δυνατά μουσική…Ξέρω όμως πως δεν θα βυθιστώ εκεί .Θα αποδεχτώ,θα αντικρίσω
αυτό που νιώθω, θα το μοιραστώ με τους δικούς μου ανθρώπους, θα κάνω
περισσότερα πράγματα που με κάνουν χαρούμενη, που μου προκαλούν θετικά
συναισθήματα.
Η Elizabeth Kubert Ross έγραψε πως “οι άνθρωποι είναι σαν τα βιτρώ. Λάμπουν και
φεγγοβολούν με τον ήλιο, αλλά όταν πέσει το σκοτάδι, η ομορφιά τους αποκαλύπτεται
μόνο αν φωτίζονται από μέσα”.
… Κι εμένα μου αρέσει να φωτίζομαι από μέσα.
Εσένα;
https://www.positivityratio.com/index.php
Μπορείς να είσαι ευτυχισμένος χωρίς αυτογνωσία;
Καθώς ερχόμουν στην εργασία μου σήμερα παρατηρούσα τους ανθρώπους που είχαν στο ένα χέρι μια σχολική τσάντα και στο άλλο χέρι το παιδί τους και το πήγαιναν στο σχολείο για να μάθει….γράμματα.
Με αφορμή αυτήν την εικόνα αναρωτήθηκα εάν μας πήγαιναν καθημερινά σε ένα μέρος για να μάθουμε τον εαυτό μας ποιο μέρος θα ήταν αυτό; Τί θα περιείχε η τσάντα που θα κουβαλούσαμε και ποιος θα μας συνόδευε;
Και συνέχισα να σκέφτομαι:
Πώς θα ήταν ο κόσμος μας εάν η αναζήτηση της γνώσης του εαυτού μας ήταν στα ζητούμενα από τα νηπιακά μας χρόνια;
Πότε κάποιος άνθρωπος είναι έτοιμος να αναζητήσει την εσωτερική του αυτογνωσία ( πως βλέπω εμένα) και τι γίνεται με την εξωτερική αυτογνωσία (πως με βλέπουν οι άλλοι);
«Πώς βλέπω τον εαυτό μου» σημαίνει γνωρίσω τις αξίες μου, το σκοπό της ζωής μου, τί με ενεργοποιεί και τί με καθηλώνει αλλά και πώς δημιουργώ σχέσεις με τους άλλους. Αφορά επίσης τις σκέψεις μου, τα συναισθήματα μου, τις συμπεριφορές τις αδυναμίες και τα προτερήματα μου, αλλά και τι αντίκτυπο έχω στους άλλους.
Με άλλα λόγια, η αυτογνωσία είναι μια πράξη διαρκούς ισορροπίας μεταξύ του πως εγώ βλέπω τον εαυτό μου και το βαθμό στον οποίο αντιλαμβάνομαι πως με βλέπουν οι άλλοι.
Σύμφωνα με την οργανωσιακή ψυχολόγο Tasha Eurich, υπάρχουν 4 αρχέτυπα για το πώς λειτουργούν οι άνθρωποι ανάλογα με τον βαθμό αυτογνωσίας που έχουν.
Συγκεκριμένα είναι τα παρακάτω:
- Αυξημένη εσωτερική αυτογνωσία και χαμηλή εξωτερική αυτογνωσία. Σε αυτήν, κάποιος ξέρει πολύ καλά τις αξίες του και δεν αμφισβητεί ποτέ την άποψη του γι’ αυτό και δεν αναζητάει την ανατροφοδότηση των άλλων. Με τον τρόπο αυτό ζημιώνουν τις σχέσεις τους και περιορίζουν το δυναμικό τους.
- Χαμηλή εσωτερική και εξωτερική αυτογνωσία. Στη περίπτωση αυτή ούτε οι ίδιοι αλλά ούτε οι άλλοι γνωρίζουν ποιοι πραγματικά είναι. Νοιώθουν σε τέλμα, νοιώθουν αγανάκτησή από την ζωή και δυσκολεύονται στις σχέσεις τους.
- Χαμηλή εσωτερική αυτογνωσία και υψηλή εξωτερική αυτογνωσία . Παραγκωνίζουν τι είναι σημαντικό γι’ αυτούς και επικεντρώνονται στους άλλους. Το αποτέλεσμα είναι μην εκτελούν τις αποφάσεις τους και να είναι ανικανοποίητοι από την ζωή. Οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες των άλλων έχουν προτεραιότητα για τους.
- Υψηλή εσωτερική αυτογνωσία και υψηλή εξωτερική αυτογνωσία. Η χρυσή τομή. Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν ποιοι πραγματικά είναι , τι ζητούν από την ζωή τους και αποζητούν την ανατροφοδότηση των άλλων ως μέσω για προσωπική βελτίωση σε προσωπικό αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Εσύ σε πιο αρχέτυπο πιστεύει ότι ανήκεις;
Η ουσία της κατάκτηση της αυτογνωσία δηλαδή της ισορροπία, είναι η ανάληψη εξουσίας και ελέγχου για την δική σου ζωή και η πράξη της ενδοσκόπησης αλλά και ανατροφοδότησης από τους γύρω μας.
Η ενδοσκόπηση βελτιώνει την εσωτερική αυτογνωσία για αναδύει θέματα όπως
- Ποιες είναι οι αξίες μας
- Ο σκοπός μας
- Τα δυνατά μας σημεία
- Οι προτιμήσεις μας
- Τα κίνητρά μας
- Οι βαθύτερες σκέψεις μας
- Τα συναισθήματα μας
Η ενδοσκόπηση όταν γίνεται με τον σωστό τρόπο και με την υποστήριξη ενός ειδικού επαγγελματία coach μπορεί να σε πάει από το ΓΙΑΤΙ στο ΤΙ
- Με θετικότητα
- Προσήλωση στο μέλλον
- Και ανάληψη δράσης στο παρόν
Ο Coach σου είναι σε θέση μέσα από τη σχέση ειλικρίνειας και εχεμύθειας να σου δώσει εποικοδομητικό Feedback και να σου μάθει να κάνεις αυτοπαρατήρηση και να δέχεσαι την ανατροφοδότηση των άλλων προς όφελος σου.
Μια όμορφη μέρα ξημερώνει για εσάς που θα επιλέξετε να κάνετε ένα ταξίδι αυτογνωσίας και θα περιηγηθείτε σε ένα μοναδικό αξιοθέατο…τον εαυτό σας.
Καλλιόπη Γκόρη
The Chinese Bamboo Story
Κλείστε τα μάτια σας και οραματιστείτε αυτό: Φυτεύετε τους σπόρους ενός κινέζικου μπαμπού με αφοσίωση, τρυφερή φροντίδα και ακλόνητη δέσμευση. Αλλά για τα πρώτα τέσσερα χρόνια, δεν υπάρχει ορατό σημάδι ανάπτυξης πάνω από το έδαφος. Είναι παρόμοιο με τα προσωπικά και επαγγελματικά μας ταξίδια, έτσι δεν είναι; Εκείνες τις περιόδους που ρίχνουμε την καρδιά και την ψυχή μας στις προσπάθειές μας, αλλά φαίνεται σαν να μην αλλάζει τίποτα.
Και τότε, στον πέμπτο χρόνο, συμβαίνει κάτι θαυμαστό. Ένα μικρό κλαδάκι μπαμπού διαπερνά το χώμα και, μέσα σε μόλις πέντε εβδομάδες, ανεβαίνει σε ένα εκπληκτικό ύψος 90 ποδιών. Η ανάπτυξη δεν είναι ξαφνική. είναι το αποκορύφωμα χρόνων σιωπηλής ανάπτυξης, αντοχής και ακλόνητης πίστης.
The Insights:
Αυτή η ιστορία δεν είναι απλώς ένας μύθος είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά τις περιπλοκές της ζωής μας. Μας διδάσκει ότι μερικές φορές η πιο βαθιά ανάπτυξη συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια, μακριά από το οπτικό πεδίο. Μας ενθαρρύνει να εμπιστευόμαστε τη διαδικασία, ακόμη και όταν τα αποτελέσματα δεν είναι άμεσα εμφανή. Είτε πρόκειται για προσωπική ανάπτυξη, εξέλιξη σταδιοδρομίας ή οποιαδήποτε πτυχή της ζωής, η κινεζική ιστορία μπαμπού υπογραμμίζει τις αξιοσημείωτες μεταμορφώσεις που μπορούν να συμβούν στα αόρατα βασίλεια.
Ερωτήσεις για προβληματισμό:
- Όταν σκέφτεστε το δικό σας ταξίδι, μπορείτε να θυμηθείτε μια στιγμή που η σκληρή δουλειά και οι προσπάθειές σας φαινόταν να μην έχουν αποτέλεσμα; Πώς περάσατε εκείνη την περίοδο αόρατης ανάπτυξης;
- Σκεφτείτε τους στόχους ή τις φιλοδοξίες που επιδιώκετε αυτήν τη στιγμή. υπάρχουν τομείς όπου μπορεί να βρίσκεστε στην αρχική, «αόρατη» φάση της προόδου;
- Υπάρχουν συγκεκριμένοι τομείς στη ζωή σας όπου πρέπει να εμπιστευτείτε περισσότερο τη διαδικασία και να συνεχίσετε να καλλιεργείτε τους στόχους σας, ακόμα και όταν δεν μπορείτε να δείτε αμέσως τα αποτελέσματα;
Παιχνίδι Αυτογνωσίας
της Καλλιόπης Γκόρη
Ένα από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια που παίζαμε στα πάρτι είναι το:
«Θάρρος ή Αλήθεια»
Όλοι έχουμε παίξει …όλοι έχουμε γελάσει…και οι περισσότεροι έχουμε κοκκινίσει από κάποια ερώτηση που μας έκαναν…
Σήμερα θέλω να σας προσκαλέσω να παίξετε ένα παιχνίδι που εμπνεύστηκα από το γνωστό αυτό παιχνίδι ….και λέγεται
«Θάρρος & Αλήθεια»
Πώς παίζεται:
Φτιάξτε μια λίστα με τα αγαπημένα σας πρόσωπα και γενικότερα με ανθρώπους που εκτιμάτε τη γνώμη τους.
Στην συνέχεια ετοιμάστε ερωτήσεις που αφορούν εσάς. Ζητήστε τις απαντήσεις από τους ανθρώπους στη λίστα σας.
Για παράδειγμα:
- Τι θαυμάζεις περισσότερο σε μένα;
- Ποιες 2 λέξεις με περιγράφουν καλύτερα;
- Τι θα έλεγες ότι είναι το μεγαλύτερο μου πλεονέκτημα;
- Εάν διάλεγες ένα χαρακτηριστικό μου για να το έχεις κι εσύ ποιο θα ήταν αυτό;
- Σε τι είμαι υπερβολικός;
- Τι διστάζεις να με συμβουλεύσεις;
-Τι λέτε; μπορείτε να το παίξετε αυτό το παιχνίδι;
-Έχετε το θάρρος να ζητήσετε να σας πούνε την αλήθεια;
-Τι αληθινά σκέφτονται για σας;
Με άλλα λόγια….Ζητήστε ανατροφοδότηση…ζητήστε τη δική τους οπτική για σας και μπείτε στο προσωπικό σας ταξίδι αυτογνωσίας μαζί με πολύτιμους συμμάχους…αυτούς που μοιράζεστε τη ζωή σας μαζί τους σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο.
Οδηγηθείτε στην αυτογνωσία μέσα από θετικά διατυπωμένες ερωτήσεις που θα σας δώσουν την αλήθεια που βλέπουν οι άλλοι αυτό που λέμε: εξωτερική αυτογνωσία, και συγκρίνετε την με αυτό που εσείς βλέπετε στον εαυτό σας δηλαδή την εσωτερική αυτογνωσία.
ΠΡΟΣΟΧΗ
- Οι σωστές ερωτήσεις οδηγούν σε χρήσιμες απαντήσεις.
- Ερωτήσεις θετικά διατυπωμένες απαλλαγμένες από τα ενοχλητικά «γιατί» και από την προσκόλληση στο «παρελθόν».
- Ερωτήσεις που αφορούν το «παρόν» και το «μέλλον» σας.
ΝΙΚΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ:
Αυτός που θα ανακαλύψει σημεία κρυφά, σημεία που χρήζουν βελτίωσης και σημεία που χρήζουν επιβράβευσης. Κι εδώ ακριβώς είναι το μυστικό της ισορροπημένης ζωής. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν ποιοι πραγματικά είναι και τι ζητούν από την ζωή τους, ζητούν την ανατροφοδότηση των άλλων ως έναν τρόπο για προσωπική ανάπτυξη σε επαγγελματικό και σε προσωπικό επίπεδο. Σύμφωνα με την πολυετή έρευνα της οργανωσιακής ψυχολόγου Τάσα Γιούριχ ( Tasha Eurich ) το 95% των ανθρώπων πιστεύει ότι κατέχει ένα αξιοπρεπές επίπεδο αυτογνωσίας. Ενώ στην πραγματικότητα ένα 10% με 15% έχουν μια πραγματική εικόνα για τον εαυτό τους. “Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σταματήσουμε να υποθέτουμε ότι ήδη γνωρίζουμε καλά τον εαυτό σας”, προτείνει η Γιούριχ. Άλλωστε η αυτογνωσία μας έρχεται με την κατανόηση τόσο του ποιος είμαι αλλά και πώς αντιλαμβάνομαι το τι βλέπουν οι άλλοι σε μένα.
Κάντε το παιχνίδι αυτό έναν οδηγό για να βλέπετε κατά καιρούς που βαδίζετε.
Με ειλικρίνεια και θάρρος μπορούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.
Τι είναι ο νοητικός «Μηρυκασμός»;
της Δήμητρας Καραμανώλη
Πολλοί από εμάς ίσως θυμούνται μία εικόνα-μοτίβο στα κινούμενα σχέδια αλλά και σε
ορισμένες ταινίες Western: σε μία σκηνή απόλυτης ηρεμίας πριν κάποια αναταραχή,
βλέπαμε μια γλυκιά αλλά ανέκφραστη αγελάδα να αναμασά επίμονα το χορταράκι της.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με εμάς σε νοητικό επίπεδο! Το Ruminating συμβαίνει όταν
έχουμε συνεχείς και επαναλαμβανόμενες σκέψεις σχετικά με κάτι, συνήθως ένα πρόβλημα ή
μία κατάσταση, ειδικά όταν οι σκέψεις αυτές εμπλέκονται και επηρεάζουν τη φυσιολογική
νοητική λειτουργία. Είναι σαν να «αναμασάμε» τις ίδιες σκέψεις εμμονικά χωρίς να
οδηγούμαστε σε λύσεις ή διέξοδο.
Κοινές φράσεις που περιγράφουν τι είναι το Νοητικό αναμάσημα είναι οι εξής:
● Είμαι συνέχεια μέσα στο κεφάλι μου.
● Έχω παρεμβατικές σκέψεις.
● Είμαι συνέχεια πνιγμένος στις σκέψεις.
● Δεν μπορώ να πατήσω OFF στο μυαλό μου.
● Τείνω να υπεραναλύω τα πάντα.
Μπορείτε να βάλετε ένα CHECK σε όποιο ή όποια σας εκφράζουν.
Εδώ είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε πως το Ruminating είναι σε έναν βαθμό φυσιολογικό
και αναγκαίο για να επεξεργαζόμαστε σημαντικές καταστάσεις. Μας βοηθά να αναλύσουμε
και ξαναποκτήσουμε διορατικότητα σχετικά με τις προκλήσεις της ζωής μας και να
βρίσκουμε λύσεις.
Ωστόσο , όταν είναι συχνό, αδιάκοπο και εμποδίζει την ικανότητά μας να αφοσιωνόμαστε σε
καθημερινές δραστηριότητες, να συγκεντρωνόμαστε και να βιώνουμε θετικά συναισθήματα,
τότε είναι επιβλαβές και χρειάζεται να το αντιμετωπίσουμε.
Ένας διαπιστευμένος Coach, είναι σε θέση, εφαρμόζοντας αξιόπιστες τεχνικές
ενσυνειδητότητας(Mindfulness techniques), να υποστηρίξει τον συνομιλητή του, ώστε να
αποκτά επίγνωση του φαινομένου και να παρεμβαίνει διορθωτικά.
Παιχνίδι-Αφετηρία:
Όταν αντιλαμβάνεστε ότι βρίσκεστε σε αυτή την κατάσταση, είναι ιδανικό να βρείτε μια
δραστηριότητα που θα σας αποσυντονίσει και θα διακόψει τον κύκλο των σκέψεών σας.
● Δείτε μια ταινία.
● Ζωγραφίστε κάτι.
● Μιλήστε με κάποιον στο τηλέφωνο.
● Γράψτε ημερολόγιο .
● Πάτε για τρέξιμο ή περπάτημα.
● Κάντε κάτι που σας ευχαριστεί και σας βοηθάει να ξεχαστείτε για λίγο .
Η αναγνώριση είναι το 1ο και πιο σημαντικό στάδιο!
Η λήψη δράσης το 2ο!
2+1 Τρόποι να παραμείνετε προσηλωμένοι στους στόχους σας.
Το μόνο που μας κρατάει μακριά ή μας φέρνει πιο κοντά στους στόχους μας είναι το μυαλό μας! Σήμερα θα σας προτείνουμε 2+1 τρόπους για να κάνετε το μυαλό σας τον πιο πιστό σας σύμμαχο στην πορεία επίτευξης των επαγγελματικών σας-και όχι μόνο- στόχων!
1ον) Ξεκαθαρίστε με τη βοήθεια ενός Life Coach, ποιοι είναι οι στόχοι σας και με ποιον θέλετε να ξεκινήσετε!
Μπορεί να ακούγεται αυτονόητο και απλό, όμως είναι το πιο απαιτητικό βήμα! Παρόλο που συχνά έχουμε μια γενική εικόνα του τι θέλουμε να πέτυχουμε, συνήθως δυσκολευόμαστε να μείνουμε προσηλωμένοι σε αυτό και πιθανόν στην πορεία να αποθαρρυνθούμε από πολλούς παράγοντες και να απομακρυνθούμε από τους στόχους μας. Οι συνθήκες της ζωής μας αλλάζουν διαρκώς και κρίνεται αναγκαίο να επαναπροσδιορίζονται και οι στόχοι μας. Αυτή η πλευρά της πραγματικότητας μας βρίσκει συχνά απροετοίμαστους. Ένας έμπειρος Life Coach έχει τις απαραίτητες γνώσεις και εργαλεία ώστε να υποστηρίξει τον πελάτη του να θέσει ρεαλιστικούς, θετικούς και μετρήσιμους στόχους, να οραματιστεί λεπτομερώς το ιδεατό αποτέλεσμα και να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές για να το πετύχει. Κατά τη διάρκεια των συνεδριών ο Coach κρατά τον πελάτη αυτο-λογοδοτούμενο και τον επαναφέρει στην πορεία που έχει χαράξει.
2ον) Κάθε πρωί μόλις ξυπνήσετε κλείστε τα μάτια και οραματιστείτε με κάθε λεπτομέρεια τον ιδανικό σας στόχο!
Προσπαθήστε να φανταστείτε με κάθε λεπτομέρεια τον μελλοντικό σας εαυτό, να τον ‘’δείτε’’, να νιώσετε, να ακούσετε, να μυρίσετε(αν είναι δυνατόν), να αισθανθείτε αυτό που θα αποκτήσετε.
- Ποιος θα είστε;
- Τι θα έχετε;
- Τι θα αισθάνεστε;
- Τι θα βλέπετε;
- Ποιους θα έχετε δίπλα σας;
Χρησιμοποιήστε όλες τις αισθήσεις σας, μέχρι να αισθανθείτε ένα πηγαίο χαμόγελο να διαγράφεται στα χείλη σας, μέχρι να νιώσετε ότι ήδη έχετε αυτό που επιθυμείτε!
Η αλήθεια είναι πως έτσι δίνετε μια εικονική εντολή στο μυαλό σας, το οποίο αντιλαμβάνεται ότι έχετε ήδη αποκτήσει όλα αυτά που οραματίζεστε και θα ξεκινήσει σιγά σιγά να λειτουργεί προς την κατεύθυνση επίτευξης του στόχου και εσείς θα παραμείνετε προσηλωμένοι σαυτόν.
3ον) Κάθε βράδυ, πριν κοιμηθείτε, μετρήστε τις επιτυχίες σας!
Σε ένα ημερολόγιο γράψτε 3 επιτυχίες πάσης φύσεως που είχατε εκείνη τη μέρα. Τι καταφέρατε; Ποια μικρή ή μεγάλη μάχη κερδίσατε; Οτιδήποτε σας εξέλιξε έστω και λίγο θεωρείται επιτυχία. Η άσκηση αυτή θα σας βοηθήσει να εστιάζετε την προσοχή σας σ’ αυτό που πάει καλά, να ενδυναμώσετε τη θετική σας σκέψη και να μπορείτε να παρακολουθείτε την εξέλιξή σας από τη μια περίοδο στην άλλη.
Δοκιμάστε αυτά τα 3 μυστικά και θα δείτε ότι θα αλλάξει η ζωή σας και ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τους στόχους σας!
Μην ξεχνάτε ότι ο Coach μπορείς να σας υποστηρίξει σε όλη αυτή τη διαδικασία!
Επικοινωνήστε μαζί μας για οποιαδήποτε απορία και για να θέσουμε μαζί τους νέους σας στόχους!
Coaching και Αναβλητικότητα
της Δήμητρας Καραμανώλη
*τι είναι η αναβλητικότητα;
*Πώς μπορεί το Coaching να συμβάλει στην αντιμετώπισή της;
Να ένα θέμα που σίγουρα μας έχει απασχολήσει όλους, τουλάχιστον σε μια περίοδο της ζωής μας. Προσωπικά “πάλευα” με την αναβλητικότητα εδώ και χρόνια. Χρησιμοποίησα τη λέξη αυτή καθώς πολλές φορές ένιωθα την αναβλητικότητά μου σαν ένα μεγάλο τέρας με το οποίο άλλοτε συζητούσα και άλλοτε πάλευα, κάθε φορά που ήθελα να προβώ σε μια ενέργεια, ειδικά αν αυτή η δράση με έβγαζε έξω από τη ζώνη άνεσής μου.
Αυτό ήταν και το λάθος λοιπόν, ότι δηλαδή θεωρούσα πως είμαι ανίσχυρη απέναντι στις σκέψεις που με κρατούσαν στην αδράνεια και όχι ότι εγώ ήμουν αυτή που τις δημιουργούν, άρα ήμουν και υπεύθυνη για την ύπαρξή τους.
Ας εξετάσουμε όμως τι είναι η αναβλητικότητα.
Η αναβλητικότητα είναι σύμφυτη με τον άνθρωπο μιας και ως όντα θέλουμε να αποφεύγουμε τον πόνο και να επιδιώκουμε την ευχαρίστηση με υποσυνείδητο σκοπό την επιβίωση και τη συνέχεια του είδους μας.
Το θέμα είναι ότι οι αναβλητικές σκέψεις και συμπεριφορές, στη σύγχρονη πραγματικότητα, ναι μεν μας γλιτώνουν προσωρινά από τον “πόνο” αλλά επίσης μας κρατούν μακριά από την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας και όλες αυτές τις εμπειρίες-μαθήματα που μας δίνουν πληρέστερη εικόνα για τον κόσμο και για εμάς τους ίδιους. Αποτέλεσμα είναι πάλι αυτό το αίσθημα του “πόνου” και της απογοήτευσης που προσπαθούσαμε να αποφύγουμε εξ αρχής.
Μέσω του Coaching οι άνθρωποι μαθαίνουν σιγά σιγά να ξεπερνούν τα όριά τους και να μεταφράζουν αυτό το αίσθημα του φόβου/αναβλητικότητας με διαφορετικό τρόπο. Κατά τη διαδικασία αυτή ο Coachee μεταξύ των άλλων παρατηρεί τον τρόπο που ανταποκρίνεται το σώμα και το μυαλό του στα διάφορα ερεθίσματα του περιβάλλοντος.
Πράγματι βιώνουμε σωματικά μια αίσθηση την οποία αποκαλούμε άγχος και μπορεί τόσα χρόνια να ερμηνεύουμε με λάθος τρόπο ως κάτι κακό. Οι σκέψεις αυτές είναι αρκετές για να μας κρατήσουν σε αδράνεια. Ένας πιστοποιημένος Coach όμως είναι σε θέση να υποστηρίξει τον πελάτη του να δώσει διαφορετική ερμηνεία στις σκέψεις που εμποδίζουν τον ίδιο και κατ΄επέκταση να τις προσεγγίσει με φιλοπεριέργεια.
Η ψευδαίσθηση της γνώσης
της Δήμητρας Καραμανώλη
-Τι καθορίζει την επιτυχία στη σύγχρονη εποχή της ταχύτητας και της υπερπληροφόρησης;
-Η συσσώρευση γνώσεων;
Πολλοί από εμάς για να εξελιχθούμε, αποκτούμε διαρκώς νέες γνώσεις, συγκεντρώνουμε τίτλους πτυχίων και μεταπτυχιακών, παρακολουθούμε επιμορφωτικά σεμινάρια και videos πάνω σε τομείς που μας ενδιαφέρουν, όμως ακόμα δεν έχουμε πετύχει αυτό που επιθυμούμε. Αισθανόμαστε ότι εξελισσόμαστε αλλά η εξέλιξη αυτή είναι προσωρινή.
Σκεφτείτε για παράδειγμα το τελευταίο Σεμινάριο που παρακολουθήσατε° *θυμάστε τι μάθατε;
* Το εφαρμόσατε;
*Πόσο διήρκεσε;
Τι λείπει λοιπόν;
Αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι η πράξη, η εφαρμογή των γνώσεων αυτών!
Η έξοδος από τη ζώνη άνεσής μας, μας δίνει τη δυνατότητα να εξασκηθούμε σ’ αυτά που μάθαμε, να τα «κάνουμε κτήμα» μας και σιγά σιγά να ανοίξουμε στο μυαλό μας νέους δρόμους, καλά στρωμένους με τις γνώσεις αυτές. Τότε μόνο θα γίνουν κομμάτι μας και θα επιτύχουμε την προσωπική και επαγγελματική εξέλιξη που ονειρευόμαστε.
Εννοείται ότι στην πορεία αυτή θα κάνουμε λάθη, θα αποκτήσουμε εμπειρίες και θα διδαχθούμε από αυτές μέχρι να ασκούμε με μαεστρία τις νέες δεξιότητες.
Η σύγχρονη εποχή με την πληθώρα πληροφοριών, δίνει την εντύπωση ότι όσα περισσότερα μαθαίνουμε τόσο καλύτερη θα γίνεται η ζωή μας, όμως οι γνώσεις αυτές χρειάζεται να είναι στοχοκεντρικές και να εφαρμόζονται πρακτικά αλλιώς ξεχνιούνται και απορρίπτονται από το μυαλό μας, ως αχρείαστες και περιττές.
Καταλήγει κάνεις εν τέλει στο συμπέρασμα ότι η γνώση δεν είναι δύναμη, είναι δυνητική δύναμη.
Την ανάγκη αυτή για επιτυχία και στοχευμένες ενέργειες την καλύπτει το Coaching ° Ένας πιστοποιημένος Coach, μέσα από την προκλητική διαδικασία του Coaching, υποστηρίζει τον πελάτη του να ξεπερνά σιγά σιγά τη ζώνη άνεσής του, να θέτει ρεαλιστικούς στόχους, να προτεραιοποιεί σωστά τις γνώσεις που θέλει να αποκτήσει και να οργανώνει πλάνο δράσης προσαρμοσμένο στα δεδομένα και την ιδιοσυγκρασία του. Το Coaching είναι το κατάλληλο εργαλείο για την επιτυχία!
Τι με οδηγεί στην αυτογνωσία;
της Δήμητρας Καραμανώλη
°Είναι οι εμπειρίες μου;
°Η εικόνα των σημαντικών άλλων για εμένα;
°Τα επιτεύγματα και οι ήττες μου;
Ίσως λίγο απ’ όλα. Τι σημαίνει όμως αυτογνωσία;
Αυτογνωσία είναι να γνωρίζω τι με κινεί, ποιες είναι αξίες μου, ποια τα προσωπικά μου εμπόδια και με ποιον τρόπο τα διαχειρίζομαι καλύτερα, ποιες οι κλίσεις μου και γενικότερα ποιες πεποιθήσεις και αρχές με συνθέτουν και γιατί. Η αυτογνωσία είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη διαδικασία, καθώς πάντα υπάρχει κάτι νέο να ανακαλύψουμε για τον εαυτό μας, να αποδεχτούμε ή να αμφισβητήσουμε.
Από πού ξεκινάει όμως αυτή η διαδικασία;
Η διαδικασία της αυτό-ανακάλυψης ξεκινάει από εμένα, από την παρατήρηση του εαυτού, των σκέψεων και των ενεργειών μου.
Φανταστείτε έναν επιστήμονα που μελετάει με προσοχή το αντικείμενο της έρευνάς του. Διαμορφώνει διαφορετικές συνθήκες κάθε φορά και καταγράφει τα συμπεράσματα του. Ο επιστήμονας οφείλει να είναι αντικειμενικός, δεκτικός, να μην έχει προσδοκίες και να μην ασκεί κριτική σε αυτό που ανακαλύπτει μέχρι να έχει πληρέστερη εικόνα του αντικειμένου μελέτης.
Εμείς είμαστε ο επιστήμονας και το αντικείμενο μελέτης είμαστε πάλι εμεις. Όσο περισσότερο εκθέτουμε τον εαυτό μας σε νέες και διαφορετικές εμπειρίες, τόσο πιο αντικειμενικά θα μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε τις διάφορες αποχρώσεις μας, τις αξίες και πεποιθήσεις μας. Οι εμπειρίες μας προκειμένου να έχουν ουσία χρειάζεται να γίνονται με επίγνωση, συνείδηση και έλλειψη κριτικής.
Πολλές φορές κάνουμε πράγματα αυτόματα, χωρίς να παρατηρούμε την εκάστοτε ενέργεια° τρώμε μηχανικά, περπατάμε στον δρόμο μηχανικά, πολλές φορές συζητάμε μηχανικά. Οφείλουμε στον εαυτό μας αυτού του είδους την προσοχή που θα δίναμε σε μια ύπαρξη που θέλουμε να εξερευνήσουμε.
Προσοχή ⚠ όμως! Η διαδικασία της αυτοπαρατήρησης κρύβει παγίδες° τις παγίδες της αυτοκριτικής, του φόβου της αποτυχίας και της απόρριψης καθώς και του φόβου «ποιος πραγματικά είμαι». Γι’ αυτό οφείλουμε να προσεγγίσουμε με ευαισθησία, αγάπη και κατανόηση τον εαυτό μας και να έχουμε δίπλα μας υποστηρικτικούς ανθρώπους που θα προσφέρουν εποικοδομητική ανατροφοδότηση.
Ένας πιστοποιημένος Life Coach θέτει τις σωστές ερωτήσεις και διαμορφώνει ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον για τον πελάτη του, προκειμένου ο τελευταίος να παρατηρήσει τις ενέργειες, τις σκέψεις 💭 και τις αξίες του, να ξεπεράσει την παρόρμησή του για άσκηση κριτικής και να προσεγγίσει τον εαυτό του με αγάπη και κατανόηση.
Παιχνίδι-Αφετηρία
5-10 λεπτά κάθε πρωί, μόλις ξυπνήσετε και φρεσκαριστείτε, καθίστε σε ένα αναπαυτικό μέρος, Κλείστε τα μάτια και παρατηρήστε ό, τι σκέψη 💭 περνάει από το μυαλό σας. Μην ασκήσετε κριτική, οποία και να είναι αυτή η σκέψη. Θα δείτε ότι είναι πολλές… απλά παρακολουθήστε τις να έρχονται και να φεύγουν σαν να ήταν ήχοι.
🎯Στόχος είναι να συνηθίσουμε να δίνουμε προσοχή στις σκέψεις μας κάθε δεδομένη στιγμή, να μάθουμε να τις αφουγκραζόμαστε χωρίς κριτική και να μην τις αποφεύγουμε σαν κάτι κακό, γιατί οι σκέψεις μας είμαστε εμείς