Εσύ μπορείς να συγχωρέσεις;

Έχει τύχει να σε πληγώσουν πολύ άσχημα και να γυρίσει κάποιος και να σου πει, έλα μωρέ, ξέχασέ το.

Κατάφερες να το ξεχάσεις; 

Πιστεύεις ότι πρέπει να ξεχνάμε ή όχι; 

Μπορούμε να προχωρήσουμε την ζωή μας, χωρίς να ξεχάσουμε;

Η καλή ψυχική μας υγεία δεν μπορεί να εξαρτάται από το εάν θα γίνουμε αποδεκτές μίας συγνώμης ή όχι. Εξαρτάται από το πως θα διαχειριστούμε τον πόνο, την πικρία που προκλήθηκε σε μας. Έχεις την επιλογή! Μπορείς να επιλέξεις να ζεις μια ζωή υποφέροντας από αυτά που σε πλήγωσαν ή μπορείς να διαλέξεις να πάρεις το αντίδοτο και να το ξεπεράσεις, πετώντας από πάνω σου το βαρύ φορτίο της μνησικακίας και του πόνου. Το αντίδοτο έχει ένα όνομα:

«Συγχώρεση»

Τι σημαίνει συγχώρεση; Μπορούμε να συγχωρέσουμε κάποιον πλήρως; Υπάρχουν όρια στην συγχώρεση;

Σύμφωνα με τον ορισμό, η συγχώρεση, από την ψυχολογική έννοια, “είναι μια σκόπιμη και εθελοντική διαδικασία, με την οποία κάποιος που αρχικά είχε αισθανθεί θύμα υφίσταται μια αλλαγή στα συναισθήματά και στην στάση του σχετικά με μια συγκεκριμένη αδικία και ξεπερνά τα αρνητικά συναισθήματα, όπως η δυσαρέσκεια και η εκδίκηση”. 

Πιο απλά συγχώρεση σημαίνει να χωρέσουμε σε έναν τόπο που έχει συμβεί κάτι κακό σε εμάς, να το αποδεχτούμε και να μπορέσουμε να ζήσουμε στον ίδιο χώρο με αυτό.

Γενικά η άποψη που επικρατεί είναι πως είναι σωστό ή οφείλουμε να συγχωρούμε αυτούς που μας πλήγωσαν. Η αλήθεια όμως είναι πως για ένα θύτη είναι πιο εύκολο να ζητήσει συγνώμη και για το θύμα είναι πιο δύσκολο να την αποδεχτεί.

Έχουμε όλοι μας το ίδιο πράγμα στο μυαλό μας όταν αναφερόμαστε στην συχώρεση;

Σε πολλές θρησκείες η συγχώρεση έχει κεντρικό ρόλο στην πνευματική ζωή των πιστών. Δεν συγχωρούμε όμως έχοντας σαν κίνητρο το “να είμαστε καλοί άνθρωποι”. Συγχωρούμε γιατί το να μην συγχωρήσουμε καταστρέφει τις δικές μας εμπειρίες, κηλιδώνει την δική μας χαρά, τις μέρες, τις νύχτες μας.

Υπάρχει βέβαια και η φράση “αυτό που μου έκανε δεν πρόκειται να το συγχωρέσω ποτέ, δεν θέλω να συγχωρέσω». Το καταλαβαίνω, δεν είναι όλα συγχωρήσημα και όλοι συγχωρητέοι. Γινόμαστε όμως θύματα της ανικανότητας μας να αφήσουμε αυτό που έχει γίνει. Βλάπτουμε τον εαυτό μας, την υγεία μας, την ευτυχία μας.

Για εμένα, βασικός ρόλος που αξίζει να συγχωρέσουμε είναι πως δεν είναι όμορφο, δεν αξίζει να ζούμε σ’ αυτή την μιζέρια, θέλουμε να περνάμε καλύτερα. Γιατί η συγχώρεση δεν έχει να κάνει μόνο με τους άλλους έχει να κάνει και με εμάς.

Όταν συγχωρούμε απελευθερωνόμαστε από τα τοξικά συναισθήματα της πικρίας, του πόνου, του μίσους. Κάνουμε μια αξιολόγηση της βλάβης και αναγνωρίζουμε την ευθύνη του δράστη αλλά επιλέγουμε οικειοθελώς να ακυρώσουμε το χρέος. Εγκαταλείπουμε την ανάγκη για εκδίκηση τιμωρία ή αποκατάσταση.

Πως το επιτυγχάνουμε όμως αυτό;

Το Life Coaching μπορεί να σε υποστηρίξει για μια αλλαγή στο τρόπο που αντιμετωπίζεις και διαχειρίζεσαι την παρούσα κατάσταση στη ζωή σου.

Ο ειδικός, ο Life Coach, είναι στην διάθεση σου με επιστημονική και αποτελεσματική μεθοδολογία για να αναπτύξεις νέα οπτική και να αυξήσεις την θετικότητα στην ζωή σου.

Άλλωστε, συγχώρεση έχει να κάνει με την αλλαγή οπτικής, με τον τρόπο που βλέπουμε τους άλλους, τις πράξεις τους, τα γεγονότα.

Όταν συγχωρούμε τους άλλους αναγνωρίζουμε και αποδεχόμαστε την διαφορετικότητα τους. Γιατί η συγχώρεση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αποδοχή ότι δεν είμαστε τέλειοι. Έτσι το σφάλμα δεν αποκτά καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας και επιτρέπει την θετική αλλαγή. Δίνει το δικαίωμα για εξέλιξη σε όλους, ακόμα και στον θύτη. Η συγχώρεση με την έννοια της προσωπικής λοιπόν αλλαγής χτίζει όρια, ώστε να αφήνουμε τις τοξικές καταστάσεις στο παρελθόν και να προχωράμε μπροστά υγιείς, απελευθερωμένοι από την προσδοκία ότι ο άλλος είναι τέλειος κάτι περισσότερο από άνθρωπος.

Μπορεί λοιπόν να αποφάσισες να συγχωρήσεις και να θες να ξεχάσεις, γιατί θέλεις να κρατήσεις αυτή τη σχέση, αυτή την συνεργασία, ή μια φιλία, γιατί βλέπεις πως ο άλλος έχει αυτή τη διάθεση να προχωρήσει και εκείνος. Θέλει κι εκείνος να τον συγχωρήσεις, έχει μετανιώσει πραγματικά, και τότε ναι υπάρχει ένας καλός λόγος για να συγχωρέσεις και να ξεχάσεις. Να ξεχάσεις;

Συγχωρώ δε σημαίνει ότι θα ρίξεις τις άμυνες σου και θα πάψεις να φροντίζεις εσένα. Από την άλλη όμως το συγχωρώ δε σημαίνει ότι υψώνω έναν τοίχο γύρω μου και δεν αφήνω τίποτα και κανέναν να περάσει, γιατί χάνω ευκαιρίες, χάνω ανθρώπους, χάνω στιγμές που θα κάνουν τη ζωή μου καλύτερη.Το να ξεχάσεις λοιπόν σε μία παρένθεση που λέει “να ξεχάσω τελείως δεν μπορώ, θα προσέχω, αλλά θέλω να ξεχάσω”. Γιατί το να συγχωρέσεις δε σημαίνει πως θα δεχτείς ξανά και ξανά και ξανά το ίδιο. Δεν δίνουμε ένα πάσο σε κάποιον για να ξανακάνει αυτό που έκανε. Δε σημαίνει πως θα είμαστε ανεκτικοί την επόμενη φορά που θα ξανακάνει ακριβώς το ίδιο. Και η συγχώρεση υπήρξε .Και υπάρχουν σχέσεις που πέτυχαν γιατί ο άλλος κατάφερε και είδε τον άνθρωπο του καθαρά, και υπήρξαν και σχέσεις που δεν πέτυχαν γιατί δεν μπόρεσε το λάθος να ξεχαστεί, γιατί επανερχόταν στην κουβέντα με τον πιο ανόητο τρόπο ή ακόμη γιατί δεν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες για να κρατήσει και να εξελιχθεί αυτή η σχέση. Η ίδια η συγχώρεση δεν είναι πάντα η απάντηση στις σχέσεις και σε όλων των ειδών τις σχέσεις. Οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα με την προϋπόθεση ότι η σχέση είναι υγιής. Κι όταν η σχέση είναι σωματικά ή συναισθηματικά κακό ποιητική, όχι δεν είναι υγιής. Σίγουρα όχι. Δεν πρέπει κάποιος να κρατάει μια τέτοια σχέση.

Συγχώρεση λοιπόν δε σημαίνει λήθη, ούτε ότι αποδεχόμαστε τους πάντες και τα πάντα. Συγχώρεση σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε τι έχει γίνει και ποιος το έχει κάνει, πληγωνόμαστε, ναι, βουτάμε μέσα σε αυτά τα συναισθήματα, τα βιώνουμε, αλλά επιλέγουμε συνειδητά να τα αφήσουμε όλα στην άκρη. Παίρνουμε την απόφαση να βιώσουμε άλλα συναισθήματα, καλύτερα, θετικότερα. Αποδεχόμαστε ό,τι έχει γίνει, μαθαίνουμε και προχωράμε απελευθερωμένοι. Αλλάζουμε και εξελισσόμαστε.

Μπορεί να διαλέξει να συγχωρέσεις ή όχι. Η συγχώρεση είναι δικαίωμα του καθενός, αλλά να προσέχεις τον εαυτό σου είναι ευθύνη ατομική. Ευθύνη του να προσέξεις τον εαυτό σου και να τον προφυλάξεις από ένα ενδεχομένως παρόμοιο συμβάν ή ακόμα και διαφορετοικό,το οποίο θα σε πληγώσει, θα σε πονέσει, θα απειλήσει την σωματική σου ή συναισθηματική σου ακεραιότητα. Αυτό είναι κάτι το οποίο ο καθένας το φροντίζει και το προσέχει για τον εαυτό του.

Βγάζοντας την ενοχή που συνοδεύει κάποιες φορές την αδυναμία μας να συγχωρέσουμε, να ξεχάσουμε κάτι κακό που μας συνέβη, έχω γνωρίσει ανθρώπους που σε παιδική ηλικία ή ακόμα και σε μεγαλύτερη βίωσαν κάτι πολύ άσχημο. Και καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να συγχωρέσεις και να προχωρήσεις μπροστά, ξεχνώντας το παρελθόν. Δεν πρέπει το παρελθόν να μπαίνεις σε βαλίτσες όμως. Σε βαριές βαλίτσες που πρέπει να τις κουβαλάς παντού και πάντα μαζί σου. Γιατί αυτές οι βαλίτσες σε κουράζουν ,σε βαραίνουν και δε σ’ αφήνουν να προχωρήσεις μπροστά. Θα κάνεις πάντα μικρά βήματα γύρω από αυτές, θα μένεις πάντα στο ίδιο σημείο.

Και για να προχωρήσεις μπροστά ένας μόνο τρόπος υπάρχει. Να χρησιμοποιήσεις αυτές τις βαλίτσες είτε ελαφριές είτε βαριές σαν σκαλοπάτι για να φτάσεις ψηλότερα. Να πετύχεις καλύτερα πράγματα. Γιατί αλλάζεις.

Όπως αναφέρει και o Victor Frankl “όταν δεν μπορούμε πλέον να αλλάξουμε μία κατάσταση, καλούμαστε να αλλάξουμε τους εαυτούς μας”. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν, δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους. Καλούμαστε λοιπόν να αλλάξουμε εμείς τους εαυτούς μας.

Στον δρόμος προς την προσωπική σας αλλαγή και εξέλιξη έχετε υποστηρικτές και συνεργάτες τους Life Coach!

Στέλλα Πλατάνου

Life Coach

Συνεδρία Career Coaching

Επιθυμώ να σας παρουσιάσω την πρώτη συνεδρία αλλά και τη μεθοδολογία Coaching που ακολούθησα με μια πελάτισσα. Το όνομα και η ιδιότητα της, για λόγους προστασίας των προσωπικών δεδομένων, είναι διαφορετικά από τα πραγματικά.

Η Δήμητρα (Αρχιτέκτονας) απευθύνθηκε σε μένα για να βρει εργασία διότι ένοιωθε ότι της χρειάζεται “βοήθεια” όπως η ίδια μου εξέφρασε στη συνεδρία χημείας.

Επιθυμεί να  εργαστεί σε μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία και αναζήτησε υποστήριξη από επαγγελματία Coach, ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα των 2 με 3 μηνών, και με την κατάλληλη παρακίνηση, να έχει επιτύχει τον στόχο της. 

Βάσει του μοντέλου Coaching O.S.C.A.R. 

• Outcome: Αποτέλεσμα – Κατεύθυνση/Στόχος.
• Situation: Κατάσταση (σημερινή) – Σημείο έναρξης. 
• Choices & Consequences: Επιλογές και Συνέπειες”.
• Action: Δράσεις.
• Review: Ανασκόπηση.

Το “ αποτέλεσμα” είχε ειπωθεί από την ίδια στην αρχή της συζήτησης:

• Εξέφρασε το θέμα της (θέλω να βρω εργασία), 
• Όρισε το επιθυμητό αποτέλεσμα (να βρω εργασία σε 1 ή 2 μήνες), 
• Σημερινή συνεδρία (να πάρω την απαραίτητη παρακίνηση), 

Στη συνέχεια προχώρησα μέσα από διερευνητικές ερωτήσεις να προσπαθήσουμε να ανακαλύψει η Δήμητρα, τι είναι αυτό που πραγματικά θα επιτύχει όταν θα έχει βρει την εργασία που επιθυμεί.

• Πως φαντάζεται την ζωή σου και την καθημερινότητα σου με εργασία;
• Τι θα λες στον εαυτό σου;
• Τι θα σου λένε οι άλλοι για αυτό που πέτυχες;
• Ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις σου;

Προχώρησα στη φάση “Situation – ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ – Σημείο έναρξης .

Σε αυτή τη φάση φτάνοντας σε πλήρη εν-συναίσθηση της κατάστασης της και σε απόλυτη επαφή και ειλικρίνεια με τον εαυτό της, αναφέρθηκε στο ότι τώρα που δεν εργάζεται, ζει με τους γονείς της και αυτό δεν της δίνει ελευθερία στη ζωή της και υπερηφάνεια για τον εαυτό της (αξίες που πρεσβεύει η Δήμητρας). Μέχρι στιγμής, έχει κάνει τις εξής κινήσεις: σύνταξη βιογραφικού, επιστολές, αναζήτηση αγγελιών, συμμετοχή σε επιμορφωτικά  σεμινάρια για την εύρεση εργασίας και πολλές άλλες ενέργειες. Παρ’ όλα αυτά όμως δεν έχει πραγματοποιήσει καμία ουσιαστική προσπάθεια αναζήτησης εργασίας, ( π.χ: τηλέφωνα, συνεντεύξεις.)

Coach: Πως περνάς την καθημερινότητά σου Δήμητρα;

Coachee: Ζω αυτή την περίοδο με τους γονείς μου, με φροντίζουν, καθώς εγώ ψάχνω για εργασία.

Coach: Πως νοιώθεις το περισσότερο διάστημα της  ημέρας σου?

Coachee: Μουδιασμένη … Νοιώθω να περιορίζομαι σε αυτά που θέλω να κάνω,  δεν κάνω αυτά που θέλω, δεν νοιώθω γεμάτη, υπερήφανη …έχω ξεχάσει και το τι έχω επιτύχει στο παρελθόν.

Coach: Τι έχεις κάνει μέχρι τώρα για να το αλλάξεις αυτό?

Coachee: Έχω έτοιμο το βιογραφικό μου, βρήκα κάποιες αγγελίες που με ενδιαφέρουν, κατ’ ουσία ξέρω τι θέλω να κάνω, απλά δεν έχει γίνει η αρχή…

Στα δύο πρώτα στάδια του μοντέλου γίνεται εμφανές ότι έχουμε ένα άτομο συνειδητοποιημένο, με έλεγχο της κατάστασης που βιώνει και με διάθεση να αναλάβει δράση. Πάντα όμως κάτι την σταματάει και δεν ολοκληρώνει τη δράση. Αν και έχει ξεκινήσει κάποιες κινήσεις, και σε κάποιο βαθμό, παρόλα αυτά,  δεν τις προχωράει ώστε να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

• Πως όμως θα γίνει αυτό με την υποστήριξη του Coach;
• Πως θα έχουμε επιτyx;iα μέσα από την διαδικas;iα του Coaching;

Στο στάδιο του μοντέλου “ Choices & Consequences – Επιλογές και Συνέπειες”, με τις κατάλληλες ερωτήσεις αποκαλύφθηκε όλη η αλήθεια σχετικά με την παρούσα κατάσταση της coachee. Η coachee παραδέχθηκε ότι δεν ολοκληρώνει τη δράση (να βγει σε ενεργή αναζήτηση εργασίας) γιατί φοβάται την απόρριψη. Επίσης και ο φόβος της  έκθεσης  μετά την συνέντευξη. Στο σημείο αυτό της συνεδρίας γίνεται και η πραγματική αποκάλυψη του ζητήματος που ελλοχεύει και η στιγμή της συνειδητοποίησης είναι πολύ δυνατή. Ήταν η φάση όπου είχε επέλθει απόλυτη εμπιστοσύνη μεταξύ μας, η συζήτηση μας είχε ροή. Ήταν η στιγμή που ήρθε σε απόλυτη επίγνωση του εαυτού της και των ενεργειών της και η στιγμή όπου συνειδητοποίησε ότι ο μόνος της αντίπαλος είναι ο ίδιος της ο εαυτός. Η παρατηρητικότητα και η ενεργητική ακρόαση από την μεριά μου, είναι ικανές να συγκεντρώσουν τα στοιχεία εκείνα, και με την μορφή feedback επιστρέφουν στην Δήμητρα για να συνειδητοποιήσει το comfort zone της (το μοτίβο της) . Το συγκεκριμένο μοτίβο δεν την βοηθάει να προχωρήσει στην ζωή της και με την υποστήριξη μου θα το αλλάξει. Ήταν η στιγμή όπου συνειδητοποίησε ότι τα πάντα είναι στο χέρι της και στη θέλησή της για βελτίωση.

Coach: Ποιες άλλες ενέργειες έχεις κάνει?

Coachee: Ενώ έχω έτοιμο το βιογραφικό να το στείλω, διστάζω και τελικά δεν πατάω στο send. 

Coach: Ποιοι παράγοντες σε οδηγούν σε αυτήν την μη ενέργεια?

Coachee: Το τι θα γίνει εάν το στείλω.

Coach: Μίλησε μου περισσότερο γι’ αυτό.

Coachee: Όταν θα με καλέσουν για συνέντευξη μπορεί να με απορρίψουν. Δεν θα το αντέξω.

Coach: Ας πάρουμε την περίπτωση ότι σε απορρίπτουν. Πόσο θα αλλάξει η σημερινή σου καθημερινότητα αν σε απορρίψουν; 

Coachee: Μάλλον δεν θα αλλάξει, μόνο θα στεναχωρηθώ. 

Coach: Αν σε καλέσουν σε συνέντευξη πόσο θα αλλάξει η καθημερινότητά σου?

Coachee: Πάρα πολύ θα αλλάξει, θα έχω επιτύχει το στόχο μου! 

Coach: Μεταξύ των δύο επιλογών ποια θα αποφασίσεις να ακολουθήσεις;

Coachee: Να στείλω το βιογραφικό! Δεν έχω να χάσω τίποτα, μόνο να κερδίσω.

Coach: Τι είναι αυτό που θα κερδίσεις;

Coachee: Ανεξαρτησία, υπερηφάνεια…ελπίδα!

Στη συνέχεια προχωρήσαμε στη φάση “Action – Δράσεις”. Αυτή η φάση προχώρησε καθώς η coachee είχε δεσμευτεί αλλά κυρίως είχε πειστεί για την εξέλιξη. Ετοίμασε τις κινήσεις της, το χρονοδιάγραμμά της, την παρακολούθηση των δράσεων της.

Coach: Τώρα βλέπω τη δύναμη που πραγματικά έχεις μέσα σου! Και τι σκοπεύεις να κάνεις από δω και πέρα? 

Coachee: Θα κάνω 2 αιτήσεις που έχω ήδη ξεχωρίσει.

Coach: Με ποιόν θα ήθελες να μοιραστείς τη χαρά σου; 

Coachee: Με την καλύτερη μου φίλη.

Στην τελική φάση “Review – Ανασκόπηση” έδωσα στην coachee να συμπληρώσει μια φόρμα η οποία αφορά καταγραφή τίτλων θέσεων, κλάδους εργασίας, ονόματα εταιριών και τοποθεσία εργασίας τα οποία την ενδιαφέρουν και στο τέλος καταγραφή και παρακολούθηση των αιτήσεων που θα κάνει μόνη της σε αυτές θέσεις. Ορίσαμε την επόμενη συνάντησή μας σε χρόνο που όρισε η ίδια.

Παραπάνω παρακολουθήσατε μια ατομική συνεδρία βασισμένη σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο. Δεν είναι όμως το μοντέλο, ή τα βήματα που εξασφαλίσουν το καλό αποτέλεσμα. Είναι κυρίως η σχέση Coach & Coachee. Η εμπιστοσύνη που χτίζεται και δομείται μέσα από την πραγματική υποστήριξη που νοιώθει ο coachee, την έλλειψη κριτικής και τη γόνιμη συζήτηση που πραγματοποιείται  με απόλυτη εχεμύθεια.

Στην μέχρι τώρα πορεία μου ως coach, και σε όλες τις συνεδρίες, παρ’ όλο που τόσο το θέμα όσο και το μοντέλο ήταν διαφορετικά, πετυχαίνουμε το ίδιο επιθυμητό αποτέλεσμα. Να συνειδητοποιήσει ο coachee τη δύναμη που έχει μέσα του, να βρει τις λύσεις και να αναλάβει δράσεις ώστε να καλυτερεύσει τη ζωή του και να πετύχει τους στόχους του. Σε κάθε περίπτωση ο coachee άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεται, λειτουργεί και επικοινωνεί. Σε όλες τις περιπτώσεις η όποια βελτίωση επιτεύχθηκε, πραγματοποιήθηκε μετά από απόφαση του coachee να αλλάξει.  

Ο coachee, ήρθε αντιμέτωπος με την αλήθεια και βγήκε από το comfort zone του. Συνειδητοποίησε την κατάστασής του και βρήκε όλες τις δυνατές λύσεις και απαντήσεις μέσα του. Ο coach του έδωσε την υποστήριξη και την ενδυνάμωση που θα τον οδηγήσει στην αυτό-παρακίνηση και στην αλλαγή που πραγματικά επιθυμεί.

Σε κάθε περίπτωση coaching, ασχέτως του αρχικού θέματος που τέθηκε, το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι πάντα η παρακίνηση του coachee να ανακαλύψει τα ταλέντα του, να αναλάβει δράση και μέσα από την επίγνωση να φέρει την επιθυμητή αλλαγή στη ζωή του που θα τον οδηγήσει στην ευτυχία και την ολοκλήρωση.