Life Coaching & Ευ ζην
Οι άνθρωποι γύρω μας, συνδέουν την ευτυχία τους με πράγματα που είναι υλικά όπως είναι ο πλούτος, αλλά και με ότι ακόμη, δεν έχουν αποκτήσει.
Η σχετικότητα της ευτυχίας αφορά αυτό που κάνει κάποιον ευτυχισμένο, γιατί αυτό για κάποιον άλλο ίσως δεν έχει καμία αξία. Ασφαλώς, η υγεία μας, η εξασφάλιση της τροφή μας και μια πληθώρα υλικών αγαθών, είναι απαραίτητα την ύπαρξη μας, αλλά δεν είναι αυτά που οδηγούν σε μια «ανθρώπινη ευτυχία».
Παραθέτω τις θέσεις γνωστών φιλοσόφων και ψυχολόγων για να αποδειχθεί η αδιαμφισβήτητή συνάρτηση και παρουσιάζω την συμβολή του Life Coaching στην αναζήτηση της.
Επιτυχία ≠ Ευτυχία
Ευτυχία = Επιτυχία
(Lyubomirsky, King, & Diener, 2005)
Γνωστός στον χώρο των επιχειρήσεων, ο A. Μάσλοου (Abraham Harold Maslow), Αμερικανός ψυχολόγος ο οποίος έμεινε γνωστός για τη θεωρία ιεράρχησης των αναγκών αναφέρει μια ακόμα ανώτερη ανάγκη και την τοποθετεί στην κορυφή της ιεραρχίας αναγκών , την ανάγκη για αυτό-πραγμάτωση. Πρόκειται για την ανάγκη για ολοένα μεγαλύτερη εξέλιξη, ως προσωπικότητα, ώστε να επιτύχει κανείς όλα όσα είναι ικανός να πραγματώσει, ως επαγγελματίας, σύντροφος, γονιός. Κατά τον Α.Μάσλοου, αυτή η ανάγκη ικανοποιείται πολύ σπάνια, για το λόγο ότι γενικά πρέπει να έχουν ικανοποιηθεί όλες οι άλλες ανάγκες πρώτα για να μπορέσει στη συνέχεια να αναζητήσει αυτού του είδους την ικανοποίηση.
Ο Μ.Τσικζεντμιχάι (Csikszentmihalyi Mihaly), καθηγητής ψυχολογίας στο βιβλίο του «Ροή, η ψυχολογία της ευτυχίας» αναφέρει ότι αν θέλουμε να αισθανθούμε μια πραγματικά ευτυχία οφείλουμε μόνο ένα πράγμα σε εμάς: να αφεθούμε στο πραγματικό μας είναι, κάνοντας focus στη στιγμή. Σύμφωνα με τον Τσίκζεντμιχαϊ οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι όταν βρίσκονται στην κατάσταση της ροής, ένα είδος εσωτερικής έμπνευσης που προκαλεί έντονη συγκέντρωση-εστίαση σε κάποια ασχολία. Ο ίδιος περιγράφει τη ροή ως «την πλήρη συμμετοχή σε μια δραστηριότητα. Το εγώ απουσιάζει. Ο χρόνος ρέει αρμονικά. Κάθε δράση, κίνηση, σκέψη αναδύεται με αρμονική συνέχεια από την προηγούμενη, σαν ένα μουσικό κομμάτι τζαζ. Συμμετέχει ολόκληρη η ύπαρξη και αξιοποιούνται στο έπακρο όλες οι ικανότητες». Σύμφωνα πάντα με τον ίδιο τον συγγραφέα, οι άνθρωποι είναι πραγματικά ευτυχισμένοι όταν βρίσκονται στην κατάσταση της ροής. Η ιστορία μπορεί να μας προσφέρει πολλά παραδείγματα, όπως αυτό του του αθλητή Michael Jordan. Ο αθλητής εξηγεί ότι βιώνει την εμπειρία της ροής δίνοντας μια πάσα . Δεν σκέφτεται συνειδητά “πώς να πασάρω τώρα τη μπάλα” γιατί αν το έκανε, θα έβγαινε από το “flow state” με πιθανότατο αποτέλεσμα να ρίξει τη μπάλα τελικά στους θεατές. «Αυτή η απόλυτη βύθιση σε μια δραστηριότητα προαπαιτεί την απουσία του εαυτού, ενώ η συνείδηση γίνεται ένα με την παρούσα ενέργεια.»
Ο Ράσελ (Βertrand Russell), ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους, αναφέρει στο βιβλίο του Η Κατάκτηση της Ευτυχίας «Όσο περισσότερα είναι τα ενδιαφέροντα ενός ανθρώπου, τόσο περισσότερες δυνατότητες ευτυχίας έχει και τόσο λιγότερο βρίσκεται στο έλεος της μοίρας» αφού μπροστά του ανοίγεται πλήθος επιλογών.
Ο Σοπενχάουερ (Arthur Schopenhauer) , Γερμανός Φιλόσοφος θεωρεί ότι οι δύο μεγαλύτεροι εχθροί της ανθρώπινης ευτυχίας είναι ο πόνος και η ανία. Η πενία και οι στερήσεις προκαλούν πόνο, αλλά η ασφάλεια και το πλεόνασμα προκαλούν συνήθως ανία. Όπως ανία προκαλείται από έλλειψη πνευματικής καλλιέργειας και ενδιαφερόντων. Ο άνθρωπος, βέβαια, δεν θα βιώσει την ευτυχία αν δεν διακατέχεται από το αίσθημα του μέτρου. Θα πρέπει να μην υπερτιμά τις δυνάμεις του και να είναι πρόθυμος να στερηθεί κάποια από τα πράγματα που επιθυμεί. Επιπλέον, θα πρέπει να εκπαιδευτεί στο να υπομένει την ανία που του προκαλείται ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να μάθει να εκτιμά την ευτυχία του.
Ο Lyubomirsky, S., καθηγητής ψυχολογίας και συγγραφέας του μπεστ-σέλερ «The How of Happiness»: Μια επιστημονική προσέγγιση, ένα βιβλίο στρατηγικών που υποστηρίζεται από επιστημονική έρευνα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αύξηση της ευτυχίας. Συγκεκριμένα, για να εξασφαλίσει κανείς την ευτυχία σε μια σχέση επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα την ευτυχία των άλλων αλλά και του εαυτού του θα πρέπει να ισχύουν τα εξής: Να αντιμετωπίζει τους ανθρώπους με γενναιοφροσύνη και εγκαρδιότητα και να φροντίζει για τις κοινωνικές του συναναστροφές να επιλέγει άτομα με τα οποία τον συνδέουν κοινά ενδιαφέροντα. Να υπάρχει αμφίδρομη σχέση και αποδοχή των απόψεών. Για να εξασφαλιστεί η ευτυχία προ απαιτείται κατάσταση ηρεμίας και θετικότητας.
Σε αυτό το σημείο η συμβολή του «Life Coach” είναι καταλυτική. Η μαθησιακή διαδικασία του coaching οδηγεί τον άνθρωπο να μετατρέπει τα θετικά γεγονότα σε θετικές εμπειρίες.
Ο άνθρωπος έχει την έμφυτη τάση, να θέλει να είναι μέρος μιας πολιτικής κοινωνίας και να μην είναι μόνος του. Έτσι η ευτυχία κρίνεται και στις σχέσεις του ανθρώπου με τους άλλους ανθρώπους και τα πράγματα, με το περιβάλλον και τον εαυτό του. Για το λόγο αυτό η ανθρώπινη ευτυχία επιτυγχάνεται πιο εύκολα μέσα σε οργανωμένες κοινωνικές δομές, την οικογένεια και την κοινότητα.
Η διαδικασία του Coaching είναι μια σειρά προκλητικών για το πνεύμα μας συζητήσεων που σκοπό έχει να μας παρέχει πλήρη γνώση για το ΄τι επιθυμούμε και πως να το πετύχουμε.
Το Coaching προκαλεί επίγνωση.
Οι λύσεις είναι μέσα μας.
Η επίγνωση της κατάσταση μας είναι η ευκαιρία μας για ξεκαθάρισμα και προτεραιότητες. Σε αυτό το σημείο η δημιουργία στόχων έρχεται να μας βοηθήσει, να κάνουμε όλα τα παραπάνω.
Αρχικά, συνειδητοποιώντας τις βασικές αξίες της ζωής μας, γιατί μόνο κοντά σε αυτές μπορούμε να βρούμε ηρεμία, γαλήνη και ευτυχία. Να διατυπώσουμε αυτό που θέλουμε για εμάς και να το επιλέξουμε ανάμεσα στις πολλές διαφορετικές επιλογές που μας προσφέρονται. Να πάψουμε εκείνες τις πεποιθήσεις μας που δεν μας προσφέρουν ηρεμία και να επαναπροσδιορίσουμε τα όρια μας. Να συνδέσουμε την ζωή μας με τις αξίες μας και να νιώσουμε την αυτοπεποίθηση ότι αξιοποιούμε τις εμπειρίες μας και τα ταλέντα μας για την προσωπική μας ευημερία.